Σήμερα, η Κυβέρνηση «πελαγοδρομεί», με αποτέλεσμα η χώρα να «παραπαίει», με όλα τα μέτωπα, εσωτερικά και εξωτερικά, ανοικτά.
Οι αβεβαιότητες, ενδογενείς και εξωγενείς, διευρύνονται.
Οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι αυξάνονται.
Οι αντοχές της κοινωνίας εξασθενούν.
Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις «αγκομαχούν».
Η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε κατάσταση μετεωρισμού, αναζητώντας σημείο ισορροπίας, χαμηλότερο από αυτό που είχε επιτευχθεί στο τέλος του 2014.
Έχει καταστεί ευκρινές, αφού υποστηρίζεται πλέον από ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες, ότι η χώρα, τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της Αριστεράς, «περιπλανήθηκε» βυθιζόμενη.
Η Νέα Δημοκρατία, με ευθύνη, όπως πάντα, θα αναζητήσει, θα διερευνήσει και θα αναδείξει τις μεγάλες ευθύνες της σημερινής Κυβέρνησης για αυτή την καθοδική πορεία.
Σήμερα, με την Επίκαιρη Επερώτηση, το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, επικεντρώνει σε ένα κρίσιμο ζήτημα, αυτό της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που διαχειρίστηκε η Kυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ζήτημα που έχει επιφέρει μεγάλο κόστος στους φορολογούμενους, αβεβαιότητα στους εργαζόμενους στις τράπεζες και τεράστια ζημία στους μετόχους των πιστωτικών ιδρυμάτων, μικρούς και μεγάλους, ιδιώτες και Δημόσιο, Κράτος και ασφαλιστικά ταμεία.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Τα τελευταία χρόνια, τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, βρέθηκαν, εξαιτίας της δημοσιονομικής κρίσης αλλά – σημειώνω – και με δική τους ευθύνη, αντιμέτωπα με μεγάλες προκλήσεις.
Αυτές οι προκλήσεις κατέστησαν αναγκαία τη διαμόρφωση πλαισίου στήριξής τους, προκειμένου να διαφυλαχθούν η πραγματική οικονομία, από πλήρη κατάρρευση, και οι καταθέσεις των πολιτών.
Το πλαίσιο ξεκίνησε να δημιουργείται έγκαιρα, από το 2008, από την τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όταν το «τσουνάμι» της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης χτύπησε την Ευρώπη.
Και τούτο έγινε παρά τη λυσσαλέα αντίδραση των Κομμάτων της τότε Αντιπολίτευσης, που διατείνονταν ότι δεν υπήρχε παγκόσμια κρίση και ότι η Kυβέρνηση τότε, λανθασμένα, στήριζε τις τράπεζες.
Η κριτική αυτή επαναλήφθηκε, μόνο από την Αριστερά, και στις επόμενες στηρίξεις των τραπεζών.
Το αποτέλεσμα είναι, όπως επιβεβαιώνει και η Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2015, ακόμη και το 1ο τρίμηνο του 2015, «η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών να παραμένει σε ικανοποιητικά επίπεδα».
Ενδεικτικά, εξαιτίας αυτών των επιλογών, τα τραπεζικά ιδρύματα:
Επανέκτησαν μέρος των καταθέσεων.
Πραγματοποίησαν επιτυχείς αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, αντλώντας 8,3 δισ. ευρώ από τις αγορές.
Εξέδωσαν τίτλους αξίας περίπου 2,5 δισ. ευρώ.
Μηδένισαν την εξάρτησή τους από το μηχανισμό παροχής έκτακτης ρευστότητας της ΕΚΤ.
Μειώθηκε δραστικά η ροή των νέων μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Ενώ τα συνολικά έσοδα στον Κρατικό Προϋπολογισμό από την αξιοποίηση του πακέτου ρευστότητας του 2008, από μερίσματα και προμήθειες, υπερέβησαν τα 4 δισ. ευρώ την περίοδο 2009-2014. Επ’ ωφελεία των Ελλήνων φορολογουμένων.
Συνεπώς, 1ο Συμπέρασμα:
Η κατάσταση στο Ελληνικό τραπεζικό σύστημα σταθεροποιήθηκε σταδιακά και, μέχρι το 2014, αποκαταστάθηκε η εμπιστοσύνη σε αυτό.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Δυστυχώς, η κατάσταση αυτή άλλαξε το 2015.
Η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, εξαιτίας λανθασμένων και ανερμάτιστων χειρισμών, έφερε το τραπεζικό σύστημα αντιμέτωπο με μεγάλους κινδύνους.
Κίνδυνοι που διογκώθηκαν μετά την τραπεζική αργία και τους κεφαλαιακούς περιορισμούς.
Και αυτό γιατί, μεταξύ άλλων, το 1ο εξάμηνο του 2015:
Οι συνολικές καταθέσεις και τα repos των πιστωτικών ιδρυμάτων μειώθηκαν κατά περίπου 50 δισ. ευρώ, η μεγαλύτερη εκροή από την αρχή της κρίσης.
Η ποιότητα του ενεργητικού των τραπεζών επιδεινώθηκε, καθώς αυξήθηκαν ραγδαία τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Η αξία των τραπεζικών μετοχών που κατείχε το Ελληνικό Δημόσιο «κατέρρευσε», αφού, αυτή μειώθηκε κατά 80%.
Επεστράφησαν, με ευθύνη της Κυβέρνησης, τα 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Και τέλος, η χρηματοδότηση του τραπεζικού συστήματος γινόταν σχεδόν αποκλειστικά από τον μηχανισμό παροχής έκτακτης ρευστότητας.
Τα ανωτέρω επιβεβαιώνει και η τελευταία Ενδιάμεση Έκθεση για τη Νομισματική Πολιτική της Τράπεζας της Ελλάδος, το Δεκέμβριο του 2015, η οποία αναφέρει ότι:
«οι παρατεταμένες διαπραγματεύσεις, η εκροή καταθέσεων και το συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, λόγω της χειροτέρευσης του οικονομικού κλίματος, κατέστησαν αναγκαία την εκ νέου ανακεφαλαιοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, παρά την ανακεφαλαιοποίηση του 2014».
Συνεπώς, 2ο Συμπέρασμα:
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τη διαμόρφωση της ανάγκης νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ήταν γνωστή από το καλοκαίρι του 2015.
Συμπεριελήφθη άλλωστε και στο 3ο Μνημόνιο, τον περασμένο Αύγουστο.
Η Κυβέρνηση όμως, όπως το συνηθίζει άλλωστε, για να θολώσει το περιβάλλον, καθυστέρησε να καταθέσει το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο για την υλοποίηση της ανακεφαλαιοποίησης.
Το πλαίσιο συζητήθηκε στη Βουλή στο τέλος Οκτωβρίου, και ενώ η Κυβέρνηση γνώριζε ότι όσο αργούσε, με δεδομένο ότι θα έπρεπε η ανακεφαλαιοποίηση να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος της χρονιάς, τόσο αυτή θα γινόταν με δυσμενέστερους όρους.
Όπως και έγινε τελικά.
Συνεπώς, 3ο Συμπέρασμα:
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ φέρει τεράστια ευθύνη για την καθυστέρηση θεσμοθέτησης του πλαισίου υλοποίησης της ανακεφαλαιοποίησης.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ποιό είναι όμως το αποτέλεσμα αυτή της ανακεφαλαιοποίησης;
1ον. Η ανακεφαλαιοποίηση προσέθεσε νέο κόστος στο Δημόσιο και αύξησε το δημόσιο χρέος.
Βέβαια, η Κυβέρνηση θα ισχυριστεί ότι η τελική δημοσιονομική επιβάρυνση είναι μικρότερη σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις.
Δεν παύει όμως να υφίσταται επιπλέον επιβάρυνση για τους Έλληνες φορολογούμενους, που πριν από λίγους μήνες δεν υπήρχε καν ως ενδεχόμενο.
2ον. Η ανακεφαλαιοποίηση απαξίωσε τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου.
Ενδεικτικά, για την Εθνική Τράπεζα, η πρώτη ανακεφαλαιοποίηση, το 2013, έγινε με τιμή ανά μετοχή στα 4,29 ευρώ.
Η δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση, το 2014, στα 2,2 ευρώ.
Και η τρίτη, η «αριστερή» ανακεφαλαιοποίηση, το 2015, στα 0,02 ευρώ.
Συνεπώς, το κόστος για τους παλαιούς επενδυτές και μετόχους, μικρούς και μεγάλους, Έλληνες και ξένους, είναι τεράστιο.
3ον. Η ανακεφαλαιοποίηση άλλαξε την ιδιοκτησιακή δομή των τραπεζών και συρρίκνωσε την Ελληνική ιδιωτική συμμετοχή.
Οι νέοι ιδιοκτήτες των τραπεζών, κυρίως ξένοι ιδιώτες επενδυτές και hedge funds, απέκτησαν το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος, και φυσικά τον έλεγχό του, καταβάλλοντας, συνολικά, μόλις περίπου 5,3 δισ. ευρώ.
4ον. Η ανακεφαλαιοποίηση σχεδόν εκμηδένισε την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤΧΣ, δηλαδή των μετοχών που κατείχαν ουσιαστικά οι Έλληνες φορολογούμενοι μέσω του Δημοσίου.
Και αυτό εξαιτίας τόσο της δραματικής μείωσης των ποσοστών συμμετοχής του στις τράπεζες όσο και της «εξαέρωσης» των τραπεζικών μετοχών.
Συγκεκριμένα, η αξία της συμμετοχής του ΤΧΣ μόλις που υπερέβη τα 2 δισ. ευρώ, από 12 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014.
Σήμερα δε έχει «κατρακυλήσει» ακόμη χαμηλότερα, στα 1,2 δισ. ευρώ.
Συνεπώς, το πραγματικό κόστος για τους Έλληνες φορολογούμενους είναι τεράστιο.
Και το δυνητικό κόστος ακόμη μεγαλύτερο, αφού έχει ουσιαστικά χαθεί η δυνατότητα ανάκτησης του αρχικού ποσού της επένδυσης.
5ον. Η ανακεφαλαιοποίηση τροποποίησε, επί το δυσμενέστερο, τα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Το αποτέλεσμα είναι να προβλέπεται συρρίκνωση του δικτύου των τραπεζών και σημαντικές μειώσεις προσωπικού, που θα ξεπεράσουν τα 4.000 άτομα.
Αλλά και να «χαθούν» αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών, όπως είναι η Finansbank στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας.
Επένδυση στην Τουρκία, που έγινε το 2006, επί Νέας Δημοκρατίας, και η οποία, εκτός του υψηλού συμβολισμού της, κάλυπτε το μεγαλύτερο ποσοστό των εργασιών του Ομίλου στο εξωτερικό, συμμετείχε σημαντικά στα μεγέθη του και συνέβαλε, καθοριστικά, στην κερδοφορία του.
6ον. Η ανακεφαλαιοποίηση είχε κόστος για τους φορολογούμενους και μέσω της μετατροπής των προνομιούχων μετοχών που κατείχε το Δημόσιο στην Εθνική Τράπεζα σε κοινές.
Αυτή η μετατροπή έχει γίνει με «κούρεμα» 71% επί της ονομαστικής αξίας.
Ενώ καταγράφηκαν και σημαντικές απώλειες από την εισαγωγή και διαπραγμάτευση των νέων αυτών κοινών μετοχών στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Συνεπώς, 4ο Συμπέρασμα:
Το αποτέλεσμα της «αριστερής» ανακεφαλαιοποίησης των συστημικών τραπεζών είναι εξαιρετικά δυσμενές για τη χώρα, τους φορολογούμενους, τους μετόχους και τους εργαζόμενους.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Εκτός όμως από την ανακεφαλαιοποίηση των συστημικών τραπεζών, είναι σε εξέλιξη η ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Αττικής, ενώ ολοκληρώθηκε η ανακεφαλαιοποίηση συνεταιριστικών τραπεζών.
Και εδώ όμως εγείρονται μία σειρά από σοβαρά ερωτήματα.
Ερωτήματα που θα αναδείξουν και οι Συνάδελφοί μου.
Ερωτήματα που έχουν να κάνουν, κυρίως, με την τιμή στην οποία πραγματοποιήθηκε η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Αττικής, με τη συμμετοχή ΔΕΚΟ, ασφαλιστικών ταμείων και φορέων του Δημοσίου στην ανακεφαλαιοποίηση, με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε προκειμένου να αποφασίσουν οι φορείς τη συμμετοχή τους, με το τεράστιο κόστος που έχουν επωμιστεί σήμερα αυτοί οι φορείς από τη συγκεκριμένη επένδυση.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Από τα ανωτέρω, είναι απόλυτα ευκρινές το οδυνηρό «αποτύπωμα» για την Ελληνική οικονομία της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη δομή και λειτουργία του τραπεζικού τομέα της.
Αποδείχθηκε ότι η Κυβέρνηση αδυνατεί να προβλέψει τις ευρύτερες εξελίξεις, να σχεδιάσει έγκαιρα και να υλοποιήσει αποτελεσματικά πολιτικές χρήσιμες για τη λειτουργία της οικονομίας.
Οι αβεβαιότητες, ενδογενείς και εξωγενείς, διογκώνονται.
Οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται.
Οι αντοχές της κοινωνίας εξασθενούν.
Και η οικονομία της χώρας «παλινδρομεί», αναζητώντας ένα νέο σημείο ισορροπίας, πολύ χαμηλότερο από αυτό που είχε επιτευχθεί πριν από ένα περίπου χρόνο, στο τέλος του 2014.
Έχει καταστεί ευκρινές, και υποστηρίζεται πλέον από ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες, ότι η χώρα, αυτό τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της Αριστεράς, «περιπλανήθηκε» βυθιζόμενη.
Η οικονομίαεπέστρεψε στην ύφεση.
Η δημόσια οικονομίακινείται σε οριακές καταστάσεις.
Η πραγματική οικονομία, λόγω και των κεφαλαιακών περιορισμών, έχει επιβαρυνθεί.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και του ιδιωτικού τομέα προς το Δημόσιο, διογκώθηκαν.
Οι τράπεζες χρειάστηκαν μια νέα ανακεφαλαιοποίηση.
Η χώρα χρειάστηκε πρόσθετη χρηματοδότηση από τους εταίρους, που συνοδεύεται από ένα νέο, εξαιρετικά επώδυνο Μνημόνιο.
Μνημόνιο, την «ιδιοκτησία» του οποίου, όπως επί μακρόν πανηγύριζε, έχει η Ελληνική κυβέρνηση.
Μνημόνιο που περικλείει πρόσθετα μέτρα λιτότητας, νέους άμεσους και έμμεσους φόρους και περικοπές στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα.
Αυτό είναι το οδυνηρό «αποτύπωμα» των ιδεοληψιών, της αναποτελεσματικότητας, των παλινωδιών, της ανικανότητας, της αναβλητικότητας της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
Κυβέρνηση που εισπράττει σήμερα το αντίτιμο της μακροχρόνιας πλειοδοσίας και πληρώνει το κόστος του λαϊκισμού της.
Κυβέρνηση, όμως, που μετά από περιπλάνηση στο χώρο των ψευδαισθήσεων, στέκεται με αμηχανία μπροστά στα προβλήματα, αυτοεγκλωβίζοντας τη χώρα σε επαναλαμβανόμενους κύκλους αβεβαιότητας και αστάθειας.
Κυβέρνηση η οποία, αντί να αντιμετωπίσει, με αποφασιστικότητα και ρεαλισμό, τα προβλήματα που η ίδια με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, εν πολλοίς, δημιούργησε, επανέρχεται στις πομφόλυγες για «παράλληλο πρόγραμμα» και για δήθεν «αριστερά πρόσημα».
Προσπαθεί να «πασπαλίσει» με «αριστερή χρυσόσκονη» τη δυσάρεστη πραγματικότητα, για να την αποκρύψει.
Δεν τα καταφέρνει όμως.
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πλέον την επαναλαμβανόμενη πολιτική εξαπάτηση, αισθάνονται απογοητευμένοι, δυσφορούν και έχουν αρχίσει να οργίζονται.
Και αυτό γιατί η «αριστερή» πολιτική ρητορική και η δήθεν «αριστερή» κοινωνική ευαισθησίαέχουν αποδειχθεί απολύτως κενές περιεχομένου.
Ενώ, η όποια «αριστερή ψυχή»έγινε θυσία στο βωμό για λίγη «πολιτική εξουσία», ακόμη και ακραίας νεοφιλελεύθερης κοπής.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι της Πλειοψηφίας,
Ενδεικτικά και μόνο, στο προνομιακό κατ’ εσάς πεδίο της κοινωνικής ευαισθησίας, συνέβησαν τα εξής:
1ον. Η Κυβέρνηση είχε, αρχικά, υποσχεθεί, μέσα από πομπώδεις διακηρύξεις, να διαθέσει 2 δισ. ευρώ, κατά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης, για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Στη συνέχεια, «προσγειώθηκε ανώμαλα» στις εξαγγελίες, στα 200 εκατ. ευρώ.
Και τελικά έδωσε μόλις 108 εκατ. ευρώ, 50% λιγότερα.
Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο λόγο, το 2014, είχε διανεμηθεί, ως «κοινωνικό μέρισμα», πολλαπλάσιο ποσό, ύψους 450 εκατ. ευρώ.
2ον. Ο «εξορθολογισμός» της χορήγησης του επιδόματος θέρμανσης, μεταφράστηκε σε περικοπή του επιδόματος κατά 105 εκατ. ευρώ το 2016.
Έτσι με τα νέα, «αριστερά» κριτήρια κοινωνικής ευαισθησίας, «πετσοκόβεται» κατά το ήμισυ το σχετικό κονδύλι του Προϋπολογισμού, περιορίζεται σημαντικά ο αριθμός των δικαιούχων και μειώνεται το επίδομα σε όσους τελικά χορηγηθεί.
3ον. Η προστασία νοικοκυριών και επιχειρήσεων έναντι των πλειστηριασμών, μέσω εξαγγελιών για «σεισάχθεια» και δηλώσεων περί «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», απεδείχθηέωλη υπόσχεση.
4ον. Η διατήρηση της χορήγησης του ΕΚΑΣ, πολύ γρήγορα μεταφράστηκε σε περικοπή του κατά 223 εκατ. ευρώ το 2016 και σε κατάργηση μεταγενέστερα.
Και σήμερα, ήρθε η ώρα να συζητήσουμε και το δήθεν «παράλληλο πρόγραμμα».
Ένα συνονθύλευμα διατάξεων.
Κάποιων ακοστολόγητων.
Ορισμένων που συστήνουν δομές και ομάδες εργασίας και προφανώς έχουν δημοσιονομική επίπτωση.
Κάποιων άλλων που είναι το αποτέλεσμα μικρών κομματικών διευθετήσεων και εξυπηρετήσεων.
Αλλά και άλλων ήδη θεσμοθετημένων από την προηγούμενη Κυβέρνηση, όπως είναι η ρύθμιση που αφορά την παροχή νοσοκομειακής και φαρμακευτικής περίθαλψης σε ανασφάλιστους συμπολίτες μας.
Απώτατος σκοπός; Να «φιλοτεχνηθεί» ένα δήθεν «κοινωνικά ευαίσθητο» πρόσωπο για την Κυβέρνηση.
Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που, αυτή η Κυβέρνηση, επιβάλλει νέα μέτρα, ύψους περίπου 6 δισ. ευρώ, ενώ ακολουθούν και άλλα, πρόσθετα.
Την ίδια στιγμή που, αυτή η Κυβέρνηση, στοχοποιεί και συγκρούεται με όλες τις παραγωγικές τάξεις της χώρας.
Την ίδια στιγμή που τα εθνικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα οξύνονται και πολλαπλασιάζονται.
Η μακρά περίοδος όμως με τα ανέξοδα αριστερά πολιτικά «παραμύθια»έχει τελειώσει.
Πρέπει να μπει τέλος σ’ αυτήν την ανερμάτιστη διακυβέρνηση.
Ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. Χρήστος Σταϊκούρας κατέθεσε στις 08 Ιανουαρίου 2016 την υπ’ αριθ. 2227/08.01.2016 Ερώτηση, σχετικά με την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ».
Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης:
Ερώτηση
προς το Υπουργείο Οικονομικών
Παρασκευή, 8 Ιανουαρίου 2016
Θέμα: Ιδιωτικοποίηση της εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ».
Στις 07.01.2016 συνεδρίασε η Επιτροπή Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Οργανισμών Κοινής Ωφελείας και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, με θέμα ημερήσιας διάταξης την ακρόαση από τα μέλη της Επιτροπής των προτεινομένων, από τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, κ. Χρήστο Σπίρτζη, για διορισμό στις θέσεις Προέδρου του ΔΣ και Διευθύνοντος Συμβούλου της Εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ» και τη διατύπωση γνώμης της Επιτροπής.
Κατά την εν λόγω συνεδρίαση, σχετικά με την ιδιωτικοποίησης της εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ», ο Υπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων ανέφερε ότι «…δεν ιδιωτικοποιούνται τα πάντα. Δεν ιδιωτικοποιείται όλη η χώρα. Η Συμφωνία έχει εννέα ιδιωτικοποιήσεις. Μέσα σε αυτές τις εννέα, δεν είναι η ΕΓΝΑΤΙΑ».
Ενώ, συμπλήρωσε ότι «Δεν θα πάει στο ΤΑΙΠΕΔ, θα πάει στην αξιοποίηση. Θα ιδρυθεί το νέο Ταμείο και η ΕΓΝΑΤΙΑ και τα υπόλοιπα, θα βρουν τον δρόμο που πρέπει να βρουν» και ότι «ότι αυτό έγινε γιατί δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα το νέο Ταμείο. Μόλις δημιουργηθεί, θα μεταφερθεί αυτό το κομμάτι».
Ωστόσο, στις σελίδες 119-120 της Εισηγητικής Έκθεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού 2016, που ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων στις 06.12.2015, στην ενότητα για το ισοζύγιο των ΔΕΚΟ, αναφέρεται ότι τα οικονομικά μεγέθη της εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ» δεν περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό έτους 2016, λόγω της επικείμενης αποκρατικοποίησής της.
Ενώ, το 3ο Μνημόνιο (Ν. 4336/2015, ΦΕΚ A’ 94, 14.08.2015) αναφέρει ότι «Οι αρχές θα εγκρίνουν το Σχέδιο Αξιοποίησης των Περιουσιακών Στοιχείων (AssetDevelopmentPlan-ADP) που ενέκρινε το ΤΑΙΠΕΔ στις 30.07.2015. Το ADP επισυνάπτεται στο παρόν Μνημόνιο ως παράρτημα και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συμφωνίας» και ότι «Οι αρχές θα ολοκληρώσουν περίπου 20 επιλεγείσες δράσεις του ΤΑΙΠΕΔ που βρίσκονται σε εκκρεμότητα».
Στο Σχέδιο Αξιοποίησης των Περιουσιακών Στοιχείων αλλά και στις 20 επιλεγείσες δράσεις που βρίσκονται σε εκκρεμότητα, περιλαμβάνεται και η ιδιωτικοποίηση της εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ».
Κατόπιν αυτών,
ΕΡΩΤΑΤΑΙ
ο κ. Υπουργός:
1ον. Ποιός είναι τελικά ο σχεδιασμός της Κυβέρνησης;
2ον. Είναι στον «αέρα» η αναφορά του Προϋπολογισμού 2016 ότι «τα οικονομικά μεγέθη της εταιρείας “ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ” δεν περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό έτους 2016, λόγω της επικείμενης αποκρατικοποίησής της»;
3ον. Αν η εταιρεία «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ» δεν ιδιωτικοποιείται, σύμφωνα με τα όσα ισχυρίστηκε ο Υπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, πόσο επηρεάζεται η διαμόρφωση του ισοζυγίου των ΔΕΚΟ και συνεπακόλουθα το ισοζύγιο Γενικής Κυβέρνησης και οι εκτιμήσεις του Προϋπολογισμού το 2016;
Ο Βουλευτής Φθιώτιδος κ. Χρήστος Σταϊκούρας κατέθεσε σήμερα την υπ’ αριθ. 1989/16.12.2015 Ερώτηση σχετικά με τον χειρισμό προνομιούχων μετοχών του 1ου πυλώνα του Ν. 3723/2008 των πιστωτικών ιδρυμάτων στο πλαίσιο της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης.
Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης:
Ερώτηση
προς το Υπουργείο Οικονομικών
Αθήνα, 16 Δεκεμβρίου 2015
Θέμα: Χειρισμός προνομιούχων μετοχών του 1ου πυλώνα του Ν. 3723/2008 των πιστωτικών ιδρυμάτων στο πλαίσιο της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης.
Από το 2008, η ανάγκη διασφάλισης της συστημικής ευστάθειας των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων κατέστησε απαραίτητη τη χρηματοδοτική στήριξή τους μέσα από πολιτικές και εργαλεία τόνωσης της ρευστότητας και ενδυνάμωσης της κεφαλαιακής τους επάρκειας. Ένας από τους βασικούς άξονες παροχής των αναγκαίων κεφαλαίων προς το τραπεζικό σύστημα, ήταν το πακέτο ενίσχυσης της ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, το οποίο θεσπίστηκε με το Ν. 3723/2008, περιλαμβάνοντας μέτρα για τη στήριξη της ρευστότητας και της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων, αρχικού συνολικού ύψους 28 δισ. ευρώ. Το πακέτο εδράζεται σε 3 πυλώνες. Ειδικότερα, ο 1ος πυλώνας αφορούσε στην κεφαλαιακή ενίσχυση των πιστωτικών ιδρυμάτων με την έκδοση προνομιούχων μετοχών υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ύψους μέχρι 5 δισ. ευρώ. Ο 2ος πυλώνας αφορούσε στην παροχή εγγυήσεων εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου και ο 3ος πυλώνας αφορούσε στην έκδοση εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου και διάθεση απευθείας στα πιστωτικά ιδρύματα τίτλων (ομολόγων).
Τα πιστωτικά ιδρύματα, εστιάζοντας στην τόνωση της κεφαλαιακής τους επάρκειας, εντάχθηκαν στον 1ο πυλώνα του πακέτου, διαθέτοντας προνομιούχες μετοχές έναντι κεφαλαίου στο Δημόσιο, και αξιοποίησαν από νωρίς το μεγαλύτερο μέρος του προβλεπόμενου ποσού. Συγκεκριμένα, από το 2009 είχαν αξιοποιηθεί τα 3,76 δισ. ευρώ από τα προβλεπόμενα 5 δισ. ευρώ, ενώ το ποσό αυτό αυξήθηκε το 2012 – αφού είχαν επιστραφεί τα 675 εκατ. ευρώ σε μετρητά από την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος το 2011 – στα 4,47 δισ. ευρώ.
Παράλληλα, η αξιοποίηση από τα πιστωτικά ιδρύματα του 1ου πυλώνα του Ν. 3723/2008 συνεισέφερε στα δημόσια έσοδα από την απόδοση 10% των προνομιούχων μετοχών του Δημοσίου. Το νομικό δε ζήτημα που ανέκυψε, αναφορικά με την εξάρτηση της ενεργοποίησης της ανωτέρω υποχρέωσης απόδοσης του 10% από την κερδοφορία των πιστωτικών ιδρυμάτων, διευθετήθηκε το 2012 με σχετική νομοθετική ρύθμιση στο Ν. 4093/2012, και το ποσό των 555,6 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχούσε στις μη καταβληθείσες αποδόσεις για τις χρήσεις των προηγούμενων ετών, καταβλήθηκε από τα πιστωτικά ιδρύματα στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), το οποίο είναι φορέας της Γενικής Κυβέρνησης και ο προϋπολογισμός του ενσωματώνεται στον Προϋπολογισμό Γενικής Κυβέρνησης.
Το 2014, κατά την ολοκλήρωση πενταετίας από τις πρώτες χορηγήσεις προνομιούχων μετοχών, 2 πιστωτικά ιδρύματα (Τράπεζα Πειραιώς και Eurobank) αποπλήρωσαν στο Δημόσιο το σύνολο των προνομιούχων μετοχών που είχαν διατεθεί (1,69 δισ. ευρώ), με αποτέλεσμα να περιοριστεί η αξιοποίηση στα 2,78 δισ. ευρώ. Έτσι, το 2015, και μέχρι πριν τη νέα ανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικών ιδρυμάτων, από τις 4 συστημικές τράπεζες, προνομιούχες μετοχές κατείχαν μόνο η Εθνική Τράπεζα (1,35 δισ. ευρώ) και η Eurobank (950,125 εκατ. ευρώ), ενώ από τις μη συστημικές, η AtticaBank κατείχε προνομιούχες μετοχές 100,2 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, συνολικά, τα εν λειτουργία πιστωτικά ιδρύματα κατείχαν προνομιούχες μετοχές ύψους 2,4 δισ. ευρώ.
Δυστυχώς, το 2015, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, εξαιτίας λανθασμένων χειρισμών της, έφερε το τραπεζικό σύστημα αντιμέτωπο με τεράστιους κινδύνους. Κίνδυνοι που διογκώθηκαν μετά την τραπεζική αργία και τους κεφαλαιακούς περιορισμούς. Έτσι, οι τράπεζες χρειάστηκαν μια νέα ανακεφαλαιοποίηση, το αποτέλεσμα της οποίας είναι εξαιρετικά δυσμενές για τη χώρα, παρά την αποφυγή του «κουρέματος» των καταθέσεων και τη μικρότερη, τελικά, δημοσιονομική επιβάρυνση σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις. Και αυτό γιατί, λόγω Κυβερνητικών καθυστερήσεων και παλινωδιών στην ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου πραγματοποίησής της, η τελευταία ανακεφαλαιοποίηση:
Προσέθεσε μεγάλο κόστος στο Δημόσιο και στους φορολογούμενους, το οποίο καταγράφεται στον Προϋπολογισμό και επιβαρύνει το δημόσιο χρέος.
Συρρίκνωσε δραματικά την Ελληνική ιδιωτική συμμετοχή, αποκλείοντας, στις 3 από τις 4 περιπτώσεις συστημικών τραπεζών, τους Έλληνες μικροεπενδυτές.
Απαξίωσε τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, με κόστος για τους επενδυτές, μικρούς και μεγάλους. Έτσι, οι νέοι ιδιοκτήτες των τραπεζών απέκτησαν το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος, και φυσικά τον έλεγχό του, καταβάλλοντας, συνολικά, μόλις 5 δισ. ευρώ.
Εκμηδένισε σχεδόν την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤΧΣ και των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω τόσο της «εξαέρωσης» και της πλήρους κατάρρευσης των τραπεζικών μετοχών όσο και της δραστικής μείωσης των ποσοστών συμμετοχής τους στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών. Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα η αποτίμηση της συμμετοχής του ΤΧΣ ανέρχεται περίπου σε λιγότερο από 1 δισ. ευρώ, από 3,3 δισ. ευρώ στις 02.11.2015 (αμέσως μετά την ολοκλήρωση της Άσκησης Συνολικής Αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) και περίπου 15 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014.
Οδήγησε σε αφελληνισμό τα πιστωτικά ιδρύματα, αφού το μεγαλύτερο μέρος του μετοχικού τους κεφαλαίου έχει περιέλθει στα χέρια ξένων ιδιωτών επενδυτών και hedge funds.
Τροποποίησε, επί το δυσμενέστερο, τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλεια αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας, η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.
Επιπρόσθετα των ανωτέρω δυσμενών εξελίξεων, και όσον αφορά στις προνομιούχες μετοχές, σύμφωνα με το νέο Ν. 4340/2015 για την ανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικών ιδρυμάτων, στηv περίπτωση που εφαρμοστούν τα υποχρεωτικά μέτρα κατανομής βαρών (burden-sharing) που περιγράφονται σε αυτόν, μεταξύ άλλων, είναι δυνατή η μετατροπή των προνομιούχων μετοχών που εκδόθηκαν βάσει του Ν. 3723/2008 σε κοινές μετοχές η κυριότητα των οποίων περιέρχεται αυτοδικαίως στο ΤΧΣ. Με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, κατόπιν εισήγησης της Τράπεζας της Ελλάδος, καθορίζονται κατά τάξη, είδος, ποσοστό και ποσό συμμετοχής τα μέσα ή οι υποχρεώσεις που υπόκεινται στα υποχρεωτικά μέτρα κατανομής βαρών. Έτσι, κατά τη διαδικασία της νέας ανακεφαλαιοποίησης το 2015, για τα 3 πιστωτικά ιδρύματα (Eurobank, Εθνική Τράπεζα, Attica Bank) που κατείχαν προνομιούχες μετοχές του Δημοσίου, η κατάσταση έχει ως εξής:
Η Eurobank κατάφερε να καλύψει εξολοκλήρου το έλλειμμα κεφαλαίων, που προέκυψε από την άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων (stress test) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με εθελοντικά μέτρα αναδιάρθρωσης και με τη συμμετοχή ιδιωτών. Έτσι, το εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα δεν χρειάστηκε κρατική στήριξη και διατηρεί στο χαρτοφυλάκιό του τις προνομιούχες μετοχές του Δημοσίου, ύψους 959,125 εκατ. ευρώ.
Η Attica Bank βρίσκεται σε διαδικασία ολοκλήρωσης της ανακεφαλαιοποίησης και εξακολουθεί να κατέχει προνομιούχες μετοχές του Δημοσίου ύψους 100,2 εκατ. ευρώ.
Η Εθνική Τράπεζα δεν κατάφερε να καλύψει εξολοκλήρου το έλλειμμα κεφαλαίων, που προέκυψε από την άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων (stress test) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με εθελοντικά μέτρα αναδιάρθρωσης και με τη συμμετοχή ιδιωτών. Έτσι, το εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα χρειάστηκε κρατική στήριξη, η οποία για να χορηγηθεί, σύμφωνα με το άρθρο 6Α του Ν. 3864/2010 (όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4340/2015 και ισχύει) προβλέπεται ότι εφαρμόζονται υποχρεωτικά μέτρα κατανομής βαρών (burden-sharing) και μετατρέπονται υποχρεωτικά (με ένα «κούρεμα») σε κοινές μετοχές διάφορες υποχρεώσεις συμπεριλαμβανομένων και των προνομιούχων μετοχών του Δημοσίου (προκειμένου να μην υπάρχει διακριτική μεταχείριση).
Έτσι, εκδόθηκε η υπ’ αριθ. πρωτ. 45/07.12.2015 ΠΥΣ, συνεπεία της οποίας μετατράπηκαν υποχρεωτικά σε 1.603.700.987 κοινές μετοχές της Εθνικής Τράπεζας, το σύνολο των τότε υφιστάμενων προνομιούχων μετοχών της (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που είχαν εκδοθεί στις ΗΠΑ). Ωστόσο, η υποχρεωτική μετατροπή των προνομιούχων μετοχών του Δημοσίου στην Εθνική Τράπεζα σε κοινές πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με την εν λόγω ΠΥΣ, με συντελεστή μετατροπής 71% («κούρεμα» επί της ονομαστικής αξίας τους η οποία ανέρχεται στα 1,35 δισ. ευρώ).
Ενώ, εκτός από την υποχρεωτική μετατροπή με «κούρεμα» επί της ονομαστικής αξίας τους, απώλειες καταγράφηκαν και από την εισαγωγή και διαπραγμάτευση των νέων κοινών μετοχών στο Χρηματιστήριο Αθηνών (ενδεικτικά, -30% την 1η μέρα διαπραγμάτευσης, 14.12.2015).
Κατόπιν των ανωτέρω,
ΕΡΩΤΑΤΑΙ
ο κ. Υπουργός:
1ον. Ποιό είναι το ύψος της ζημίας του Δημοσίου, στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης, από την υποχρεωτική μετατροπή των προνομιούχων μετοχών που κατείχε στην Εθνική Τράπεζα σε κοινές, από την εισαγωγή και διαπραγμάτευση των νέων κοινών μετοχών στο Χρηματιστήριο Αθηνών, καθώς και από ενδεχόμενα απωλεσθέντα έσοδα της απόδοσης των προνομιούχων μετοχών η οποία προβλέπεται στο Ν. 3723/2008, όπως ισχύει;
2ον. Υφίσταται θέμα υγιούς ανταγωνισμού στην τραπεζική αγορά, καθώς η Alpha Bank και η Τράπεζα Πειραιώς έχουν αποπληρώσει τις προνομιούχες μετοχές προς το Δημόσιο από το 2014;
Παρακολούθησα, με ενδιαφέρον, τις τοποθετήσεις Υπουργών και Συναδέλφων της πλειοψηφίας.
Δυστυχώς, άκουσα να διατυπώνονται, με ευκολία, αοριστολογίες, απλουστεύσεις, αφορισμοί, ισοπεδωτικοί χαρακτηρισμοί, ανακρίβειες.
Να γίνονται, και πάλι, ανέξοδες διακηρύξεις.
Να μοιράζονται, και πάλι, ψευδαισθήσεις.
Αν, και οφείλω να ομολογήσω, όχι του μεγέθους και της έκτασης του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης.
Ξέρετε, αναφέρομαι σε εκείνο το δήθεν «ρεαλιστικό, υλοποιήσιμο και κοστολογημένο Πρόγραμμα», στο οποίο αναφερόταν ο κ. Τσίπρας, πριν από 1 χρόνο, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του Προϋπολογισμού.
Θα έπρεπε, συνεπώς, σε αυτή την αίθουσα, όλες οι πτέρυγες της Βουλής, και ειδικά εσείς, Συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, εξαιτίας και του πρόσφατου παρελθόντος σας σε διατυπώσεις μύθων και ψευδαισθήσεων, να τοποθετείστε με λιγότερη έπαρση.
Να τοποθετείστε με νηφαλιότητα, με υπευθυνότητα, με ρεαλισμό, με ειλικρίνεια.
Και, δυστυχώς, δεν το κάνετε.
Κωδικοποιώ:
1ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Αυτή η Κυβέρνηση δεν έχει περικόψει και δεν θα περικόψει συντάξεις».
Η αλήθεια είναι, αν κάποιος ανατρέξει στη σελίδα 123 του Προϋπολογισμού, ότι έχουν ήδη υλοποιηθεί και προβλέπονται περικοπές συντάξεων, παροχών κοινωνικής ασφάλισης και κοινωνικών επιδομάτων, ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ.
Περικοπές, όπως είναι η μείωση των κύριων και επικουρικών συντάξεων, η μείωση των εφάπαξ, η αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, η μείωση του ΕΚΑΣ, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης.
Πρόκειται για πολιτικές που πλήττουνάμεσα και ευθέως τα εισοδήματα των πολιτών.
Ο μύθος της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας της Αριστεράς καταρρέει, με πάταγο.
2ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Αυτή η Κυβέρνηση είναι η πρώτη, που ασχολήθηκε με την ανθρωπιστική κρίση».
Η αλήθεια είναι, ότι η διάθεση 200 εκατ. ευρώ για την αντιμετώπιση, εφέτος, της ανθρωπιστικής κρίσης, δεν κατέστη εφικτή.
Θα δαπανηθούν, αν δαπανηθούν και αυτά, μόλις 108 εκατ. ευρώ!
Και του χρόνου θα είναι ακόμη λιγότερα…
Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο λόγο, το 2014, είχε διανεμηθεί, ως «κοινωνικό μέρισμα», ποσό ύψους 455 εκατ. ευρώ.
Ο μύθος της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας της Αριστεράς καταρρέει, και σε αυτό το πεδίο.
Μάλιστα, τα περίφημα δημοσιονομικά ισοδύναμα, που ο τότε Αναπληρωτής Υπουργός είχε ήδη δήθεν εξοικονομήσει από τη νέα δομή του Κυβερνητικού σχήματος της Αριστεράς, από τη μείωση του αριθμού των μετακλητών υπαλλήλων στα Γραφεία των Υπουργών και από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, απεδείχθησαν κενά περιεχομένου.
Όπως καταγράφει απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών, ποτέ δεν υπήρχαν.
3ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία προβλέπεται αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων».
Η αλήθεια είναι, όπως αποτυπώνεται και στη σελίδα 88 του Προϋπολογισμού, ότι το ΠΔΕ είχε αυξηθεί σημαντικά το 2013 και παρέμεινε, στο ίδιο επίπεδο το 2014.
Είναι, όμως, επίσης, αλήθεια ότι στο δεκάμηνο του 2015, οι δαπάνες του Προγράμματος ανήλθαν μόλις στα 2,8 δισ. ευρώ.
Θα πρέπει συνεπώς, μέσα σε 2 μήνες, να δαπανηθούν επιπλέον 3,6 δισ. ευρώ για να επιτευχθεί ο στόχος του 2015.
Ευχόμαστε να επιτευχθεί, αν και φοβόμαστε ότι πιθανόν να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει αποκλίσεις στην επίτευξη του εφετινού δημοσιονομικού στόχου.
Υπάρχει όμως και άλλη μία αλήθεια: θριαμβολογείτε ότι ο Προϋπολογισμός της Αριστεράς αυξάνει το Πρόγραμμα, στα 6,7 δισ. ευρώ για το 2016.
Μα τόσα περίπου προέβλεπε και η προηγούμενη Κυβέρνηση στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο που ψηφίστηκε το Μάιο του 2014.
Δυστυχώς, «τζάμπα» οι θριαμβολογίες ότι η «πρώτη φορά Αριστερά» έκανε και κάτι σωστό…
4ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για τη μείωση των δαπανών, παρά μόνο οριζόντιες περικοπές».
Η αλήθεια είναι, αν ανατρέξει κανείς στο Κεφάλαιο 2 του Προϋπολογισμού, ότι η Κυβέρνηση επαναλαμβάνει ή επικαιροποιεί το πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας της προηγούμενης Κυβέρνησης.
Μάλιστα, σε αρκετά σημεία επαναλαμβάνεται ακριβώς το κείμενο του περυσινού Προϋπολογισμού.
Συνεπώς, λιγότερα πολιτικά φληναφήματα δεν θα έβλαπταν…
Και κάτι ακόμη: χθες, ο κ. Μάρδας ανέφερε ότι μπόρεσε να «κόψει» επιπλέον σπατάλες, ύψους 200 εκατ. ευρώ το 2015.
Να θυμίσω ότι είναι ο ίδιος Υπουργός που υποστήριζε ότι δήθεν είχε βρει τα δημοσιονομικά ισοδύναμα για την ανθρωπιστική κρίση.
Τα οποία, όπως είδαμε, δεν υπήρχαν…
Αυτό έχει την αξία του.
Ας δεχθούμε όμως, τον ισχυρισμό, ότι «έκοψε» αυτές τις σπατάλες.
Τότε, γιατί στον Προϋπολογισμό, οι λειτουργικές και καταναλωτικές δαπάνες είναι σημαντικά αυξημένες τόσο έναντι των προβλέψεων όσο και σε σχέση με το 2014;
Συνεπώς, η Κυβέρνηση μάλλον αύξησε τις σπατάλες, και δεν τις μείωσε…
5ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Ο Προϋπολογισμός είναι ρεαλιστικός».
Πόσο ρεαλιστικός έιναι όταν υποστηρίζει ότι η φετινή ύφεση θα είναι μηδενική και ο Υπουργός Οικονομικών σε απάντηση Κοινοβουλευτικής Ερώτησης με ημερομηνία 01.12.2015, την ημέρα που ξεκινούσε η συζήτηση του Προϋπολογιμσού, αναφέρει ότι «η ύφεση θα είναι 1,4% για το 2015»;
Πόσο ρεαλιστικός είναι ένας Προϋπολογισμός για τον οποίο ήδη η ΕΛΣΤΑΤ έχει αναθεωρήσει επί τα χείρω στοιχεία για την ύφεση;
Συνεπώς, οι εκτιμήσεις του Προϋπολογισμού είναι μετέωρες.
Σε κάθε περίπτωση, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ φέρει αποκλειστική ευθύνη για την επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση.
6ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Ο χαμηλότερος δημοσιονομικός στόχος οδηγεί στην αποφυγή μέτρων ύψους 7,5 δισ. ευρώ για το 2016».
Θα επαναλάβω ότι αν τα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα αρκούσαν για την αποφυγή νέων μέτρων, θα έπρεπε η Κυβέρνηση, με τη μείωση των δημοσιονομικών στόχων, να είχε ήδη ασκήσειεπεκτατική δημοσιονομική πολιτική: να μειώσειφόρους και να αυξήσειμισθούς και συντάξεις.
Κάνει όμως ακριβώς το αντίθετο: αυξάνει φόρους, βάζει νέους φόρους, κόβει συντάξεις και επιδόματα.
Που οφείλεται όμως αυτή η δυσμενής εξέλιξη;
Στο γεγονός ότι η οικονομία έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Απόδειξη;
Ο στόχος της προηγούμενης Κυβέρνησης για πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ το 2016, ήταν με ΑΕΠ στα 197 δισ. ευρώ.
Ο στόχος της Κυβέρνησης της Αριστεράς για πρωτογενές πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ το 2016, είναι με ΑΕΠ στα 174 δισ. ευρώ.
Η χώρα θα χάσει συνεπώς 23 δισ. ευρώ πλούτου το 2016.
Να γιατί επιβάλλονται νέα μέτρα, ύψους 5,7 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015-2016.
Πολλαπλάσια μέτρα αυτών που ζητούσαν οι δανειστές πριν από ένα χρόνο, για την επίτευξη πολύ υψηλότερων στόχων.
7ον. Αντίθετα, δεν ακούσαμε ούτε λέξη, από κάποιον Συνάδελφο της Πλειοψηφίας, για τις αποκρατικοποιήσεις.
Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι ο Προϋπολογισμός, στη σελίδα 141, αναφέρεται «στα πολλαπλά οφέλη» των αποκρατικοποιήσεων για την Ελληνική οικονομία.
Και μάλιστα, με πρώτο και βασικό όφελος, «την άμεση μείωση του δημοσίου χρέους».
Είναι όμως προφανής ο λόγος για τον οποίο δεν αναφέρεστε στις αποκρατικοποιήσεις.
Διότι, μέχρι πριν λίγους μήνες, «ξιφουλκούσατε» ενάντια σε αυτές.
Η αναξιοπιστία της Αριστεράς, και σε αυτό το πεδίο, σε όλο της το μεγαλείο.
8ον. Τέλος, ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ολοκληρώθηκε με επιτυχία».
Καταρχάς, η αλήθεια είναι ότι η αναγκαιότητα της ανακεφαλαιοποίησης οφείλεται αποκλειστικά σε πράξεις και παραλείψεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Αυτό καταδεικνύεται από το σύνολο των Εκθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Τράπεζας της Ελλάδος, που ήδη έχω καταθέσει στα πρακτικά κατά την πρωτολογία μου.
Αυτό επιβεβαιώνεται και στη χθεσινή Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Και το αποτέλεσμα όμως της ανακεφαλαιοποίησης, με ευθύνη της Κυβέρνησης, κυρίως εξαιτίας καθυστερήσεων και παλινωδιών στην ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου πραγματοποίησής της, είναι εξαιρετικά δυσμενές για τη χώρα, παρά την αποφυγή του «κουρέματος» των καταθέσεων και την μικρότερη, τελικά, δημοσιονομική επιβάρυνση.
Και αυτό γιατί:
Προσθέτει μεγάλο κόστος στο Δημόσιο και στους φορολογούμενους, το οποίο καταγράφεται στον Προϋπολογισμό και επιβαρύνει το δημόσιο χρέος.
Συρρικνώνει δραματικά την Ελληνική ιδιωτική συμμετοχή, αποκλείοντας, στις περισσότερες περιπτώσεις, τους Έλληνες μικροεπενδυτές.
Απαξιώνει τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, με κόστος για τους επενδυτές, μικρούς και μεγάλους.
Εκμηδενίζει σχεδόν την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤΧΣ και των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω τόσο της «εξαέρωσης» των τραπεζικών μετοχών όσο και της δραστικής μείωσης των ποσοστών συμμετοχής τους στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών.
Οδηγεί σε αφελληνισμό τα πιστωτικά ιδρύματα, αφού το μεγαλύτερο μέρος του μετοχικού τους κεφαλαίου έχει περιέλθει στα χέρια ξένων ιδιωτών επενδυτών και hedge funds.
Συντελεί στην απώλεια του εθνικού ελέγχου των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, αφού αυτός περνάει στα χέρια ξένων επενδυτικών και «επιθετικών» hedge funds.
Τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλεια αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας, η προώθηση της πώλησης του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank. Προσοχή δε και στο τίμημα για την πώλησή της.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουνμεγάλες ευθύνες τόσο για την ανάγκη της νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών όσο και για το αποτέλεσμά της.
Πρόκειται για τον ορισμό του «ξεπουλήματος» των Ελληνικών τραπεζών, για να χρησιμοποιήσω οικεία σε εσάς έκφραση.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, το περιεχόμενο του Προϋπολογισμού αποκαλύπτει την Κυβέρνηση της αυτοαποκαλούμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Αποκαλύπτει την κατάρρευση των ψευδαισθήσεων, που, επί χρόνια, καλλιεργούσε.
Αποκαλύπτει ότι η αριστερή πολιτική ρητορική και η δήθεν αριστερή κοινωνική ευαισθησία είναι απολύτως κενές περιεχομένου.
Αποκαλύπτει την αδυναμία της, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, να σχεδιάσει ρεαλιστικά και να εκτελέσει αποτελεσματικά.
Αποκαλύπτει την επιστροφή της χώρας στην ύφεση, στα πρωτογενή δημοσιονομικά ελλείμματα και στην αύξηση του δημοσίου χρέους.
Αποκαλύπτει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, με την επιβολή νέων φόρων και με περικοπές στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα.
Αποκαλύπτει τις πομφόλυγες για «παράλληλο πρόγραμμα» και για δήθεν «αριστερά πρόσημα».
Αποκαλύπτει ότι το 2016 θα είναι χειρότερο έτος από το 2015, το οποίο, με τη σειρά του, είναι πολύ χειρότερο από το 2014.
Ο πρώτοςΠροϋπολογισμόςΚυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδααποτελείιστορικόγεγονός.
Το περιεχόμενό του, συμπυκνώνει τις υποχρεώσεις της χώρας και αποκαλύπτει την Κυβέρνηση.
Αποκαλύπτει την κατάρρευση των ψευδαισθήσεων, που η αυτοαποκαλούμενη ριζοσπαστική Αριστερά, επί χρόνια, καλλιεργούσε.
Αποκαλύπτει την αδυναμία της, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, να σχεδιάσει ρεαλιστικά και να εκτελέσει αποτελεσματικά.
Αποκαλύπτει τις πομφόλυγες για «παράλληλο πρόγραμμα» και για δήθεν «αριστερά πρόσημα».
Αποκαλύπτει την πλήρη «μνημονιακή» της μετάλλαξη.
Αποκαλύπτει πως η «αριστερή ψυχή» γίνεται θυσία στο βωμό για λίγη «πολιτική εξουσία», ακόμη και ακραίας νεοφιλελεύθερης κοπής.
Αλήθεια, μήπως αυτό εννοούσε ο κ. Τσίπρας, όταν σε αυτή την αίθουσα, πριν από ένα χρόνο, κατά την αντίστοιχη συζήτηση του Προϋπολογισμού, έλεγε ότι:
«Το Μνημόνιο δεν είναι κάτι από το οποίο μπορεί κανείς να μπαινοβγαίνει. Όποιος το υπηρετήσει, δεν βρίσκει εύκολα την πόρτα της εξόδου».
[Κατάθεση Συνημμένου 1 στα Πρακτικά]
Έτσι, Κυρίες και Κύριοι της Κυβέρνησης και της Κυβερνητικής πλειοψηφίας, ελπίζω να έχετε κατανοήσει ότι, με την υπογραφή σας, γίνατε απολύτως συστημικοί.
Τέρμα λοιπόν στις ανέξοδες «εκθέσεις ιδεών» των προηγούμενων δεκαετιών και στις ασυνάρτητες κραυγές άρνησης της σημερινής πραγματικότητας.
Τώρα υπηρετείτε το πιο επώδυνο εκ των Μνημονίων, για το περιεχόμενο του οποίου, από Ελληνικής πλευράς, φέρετε την αποκλειστική ευθύνη.
Και, φυσικά, έχετε την «ιδιοκτησία» του.
Για την οποία μάλιστα, επί μακρόν, πανηγυρίζατε.
Προφανώς, «τυφλωμένοι από τα φώτα», είδατε το «τυρί», αλλά δεν είδατε τη «φάκα».
Σήμερα, δικαιολογίες του τύπου «τι να κάνουμε αφού μας πιέζουν», δεν είναι πολιτικάώριμες και σοβαρές.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η αλήθεια είναι ότι τα μεγέθη του Προϋπολογισμού:
Δείχνουν ότι η αριστερή πολιτική ρητορική και η δήθεν αριστερή κοινωνική ευαισθησίαείναι απολύτως κενές περιεχομένου.
Επιβεβαιώνουν την επιστροφή της χώρας στην ύφεση, στα πρωτογενήδημοσιονομικάελλείμματα και στην αύξηση του δημοσίουχρέους.
Αποκαλύπτουνπρόσθεταδημοσιονομικάμέτρα, με την επιβολήνέωνφόρων και με περικοπές στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα.
Καταδεικνύουν ότι το 2016θα είναιχειρότερο έτος από το 2015, το οποίο, με τη σειρά του, είναιπολύχειρότερο από το 2014.
Η Νέα Δημοκρατία, το μεγαλύτερομεταπολιτευτικά, με όρουςαθροιστικήςεμπιστοσύνης των πολιτών, κόμμα της χώρας, αξιολογεί τον Προϋπολογισμό με κριτήριο το συμφέρον της Πατρίδας, υπό την οπτική του ιστορικάδικαιωμένουιδεολογικού και πολιτικού της πυρήνα.
Αυτόν του ριζοσπαστικού, του κοινωνικούφιλελευθερισμού και της κοινωνικήςοικονομίας της αγοράς.
Πυρήνας που μας οδηγεί στην διαρκήαναζήτησηαρμονικήςισορροπίαςμεταξύ της οικονομικήςαποτελεσματικότητας και της κοινωνικήςδικαιοσύνης, με στόχο την αποτελεσματικήπροώθηση της βιώσιμηςανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικήςσυνοχής.
Η Νέα Δημοκρατία, αξιολογώντας τον Προϋπολογισμό με αυτά τα κριτήρια, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για έναν αντιαναπτυξιακό, οικονομικά αναποτελεσματικό και κοινωνικά άδικο Προϋπολογισμό, που οδηγεί την Ελληνική οικονομία σε ένα «καθοδικό σπιράλ».
Που αναγκάζει τη χώρα να κάνει βαριάβήματα «σημειωτόν» και να βουλιάζει στο τέλμα.
Η «αριστερή ρητορική χρυσόσκονη»δεν αρκεί για να καλύψει την πραγματικότητα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Με βάση τα στοιχεία του Προϋπολογισμού:
1ον. Η Ελληνική οικονομία, ήδη από το 3ο τρίμηνο του 2015, έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Η προοπτική μάλιστα για το 2016 είναι χειρότερη από το 2015.
Και η ύφεση θα είναι βαθύτερη από τις εκτιμήσεις μετά και την αναθεώρηση, επί τα χείρω, των στοιχείων από την Ελληνική Στατιστική Αρχή.
Με αποτέλεσμα, οι βασικές παραδοχές στις οποίες εδράζεται ο Προϋπολογισμός, να καθίστανται πλέον μετέωρες.
Σε κάθε περίπτωση, την ίδιαπερίοδο που η Ευρωζώνη «επιταχύνειπρος τα εμπρός», η Ελλάδα «κάνειόπισθεν».
Υπενθυμίζεται ότι το 2014 η χώρα επέτυχε θετικό ρυθμό μεταβολής, η Κυβέρνηση παρέλαβε οικονομία σε δυναμική ανάπτυξης, ενώ η πρόβλεψη, τότε, από τους «θεσμούς», για το 2015, ήταν για αρκετά υψηλό ρυθμό μεγέθυνσης, άνω του 2,5%.
Συνεπώς, η ευθύνη για την επιστροφή και τη διατήρηση της χώρας στην ύφεση βαρύνει αποκλειστικά την Κυβέρνηση της Αριστεράς.
2ον. Η δημόσια οικονομία επιστρέφει, το 2015, σε πρωτογενές έλλειμμα.
Και αυτόέγινεμετά από 2 χρόνια επίτευξηςπρωτογενώνπλεονασμάτων.
Παρά τη λήψη, από την Κυβέρνηση της Αριστεράς, νέων μέτρωνλιτότητας για εφέτος.
Και ο λογαριασμόςόλο και «ανεβαίνει», όλο και διογκώνεται.
Αυτό είναι το οδυνηρό δημοσιονομικό «αποτύπωμα» της «αριστερής» διακυβέρνησης.
3ον. Η Κυβέρνηση συνεχίζει την «εσωτερική στάση πληρωμών», συνεπής στην υπεράσπιση του, αλήστου μνήμης, «δεν πληρώνω».
Αποτέλεσμα, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα να είναι αυξημένες κατά 58% σε σχέση με το τέλος του 2014.
Υπενθυμίζεται ότι αυτές είχαν μειωθεί κατά 60% την περίοδο 2013-2014.
Μάλιστα σήμερα, δεν υφίσταταικανέναχρονοδιάγραμμααποπληρωμής τους, αφού, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, «οι εκταμιεύσειςθα προσαρμόζονταιανάλογα με τις δυνατότητές του και τις ταμειακές κάθε φορά συνθήκες».
Δηλαδή, αναλαμβάνονταιασαφείς, «αριστερήςκοπής» δεσμεύσεις, για ένα ζήτημα κρίσιμης σημασίας για τη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.
Αλήθεια, αυτή είναι η «Αριστερά»;
4ον. Το ύψος των πρόσθετων μέτρων εκτιμάται, αρχικά, στα 5,7 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015-2016.
Εξ αυτών, το μεγαλύτερο μέρος αφορά την επιπλέον φορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Όπως είναι:
Η αύξηση των συντελεστώνΦΠΑ.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουεισοδήματοςνομικώνπροσώπων.
Η αύξηση των συντελεστών της ειδικήςεισφοράςαλληλεγγύης.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουασφαλίστρων.
Η αύξηση των συντελεστώνφορολόγησης του εισοδήματος από ενοίκια.
Η κατάργηση της έκπτωσηςεφάπαξπληρωμήςφόρουεισοδήματος.
Η κατάργησηαπαλλαγών από τον ΕΝΦΙΑ.
Η αύξηση της προκαταβολήςφόρουεισοδήματος στα νομικάπρόσωπα, στους ελεύθερουςεπαγγελματίες και στους αγρότες.
Η σταδιακήκατάργηση της επιστροφής του ειδικούφόρουκατανάλωσης στο πετρέλαιο για αγροτικήχρήση.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουεισοδήματος στους αγρότες.
Μέτρα που αποτυπώνουν την ιδεοληπτική, αριστερήεμμονή στην αύξηση των φόρων.
Μέτρα που «στραγγαλίζουν» την πραγματικήοικονομία και διαλύουν τον ιδιωτικό τομέα.
Αλήθεια, αυτό σημαίνει, σε επίπεδο εφαρμοσμένης πολιτικής, «Αριστερά»;
5ον. Ο «λογαριασμός» των μέτρων, τελικά, θα είναι πολύ υψηλότερος.
Κι αυτό γιατί υπάρχουν μέτρα που δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί.
Επίσης, γιατί υπάρχουνμέτρα που δεν έχουν αποτυπωθεί.
Για παράδειγμα, οι καταγεγραμμένες στον Προϋπολογισμόπαρεμβάσεις στο ασφαλιστικόσύστημα και στο σύστημακοινωνικήςπρόνοιαςείναι «λειψές».
Υπολείπονται αυτών που η Κυβέρνησηέχει δεσμευθείέναντι των εταίρων.
Άρα υπάρχουν πρόσθετα, «κρυφά» μέτρα.
Τέλος, σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο, υπάρχουνπρόσθεταμέτρα ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ για την περίοδο2017–2018.
Αυτό είναι το τεράστιο κόστος της διακυβέρνησης της «Αριστεράς».
6ον. Ο Κοινωνικός Προϋπολογισμός «βουλιάζει» στα ελλείμματα.
Στους ΟργανισμούςΚοινωνικήςΑσφάλισηςπροβλέπεταιεπιδείνωση στις ασφαλιστικέςεισφορές, στη συνταξιοδοτικήδαπάνη, στις απλήρωτεςυποχρεώσεις.
Ενώ στον Προϋπολογισμό,δεν περιλαμβάνεταικανέναενθαρρυντικόστοιχείο για ουσιαστικές, χρηματοδοτικά καλυμμένες,παρεμβάσεις στο πεδίο της κοινωνικήςπολιτικής.
Κάνει μάλιστα ιδιαίτερηεντύπωση η αναφορά του Προϋπολογισμού ότι «οι περικοπέςδαπανώνθα αφορούν σε τομείς που δεν επηρεάζουνευθέως τα εισοδήματα των πολιτών».
Όμως, το 77% της περιστολής στις δαπάνες, ύψους άνω των 2 δισ. ευρώ, αφοράπερικοπές σε συντάξεις, παροχέςκοινωνικήςασφάλισης και κοινωνικάεπιδόματα.
Όπως είναι η μείωση των κύριων και επικουρικώνσυντάξεων, η μείωση των εφάπαξ, η αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, η μείωση του ΕΚΑΣ, η μείωση του επιδόματοςθέρμανσης.
Πρόκειται για πολιτικές που πλήττουν άμεσα και ευθέως τα εισοδήματα των πολιτών.
Αλήθεια, αυτό σημαίνει «Αριστερά»;
Ενώ ακόμη και η διάθεση 200 εκατ. ευρώ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης εφέτος, δεν κατέστη εφικτή.
Σύμφωνα με απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών σε σχετικήΚοινοβουλετικήΕρώτηση, αποδεικνύεται ότι εφέτοςθα δαπανηθούνμόλις108 εκατ. ευρώ!
[Κατάθεση Συνημμένου 2 στα Πρακτικά]
Και του χρόνουθα είναι ακόμη λιγότερα…
Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο λόγο, το 2014, είχε διανεμηθεί, ως «κοινωνικόμέρισμα», ποσό ύψους 455 εκατ. ευρώ.
Συνεπώς, ο μύθος της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας της Αριστεράς καταρρέει, και σε αυτό το πεδίο.
Όπως κατέρρευσε και στο πεδίο των συντάξεων, όπου αντί της χορήγησης 13ης σύνταξης, προχώρησε στην περικοπή τους.
Όπως κατέρρευσε και στο πεδίο της προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, όπου αντί της περιβόητης «σεισάχθειας» και του «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», έχουμε τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
Όπως κατέρρευσε και στο πεδίο της χορήγησης του ΕΚΑΣ, όπου αντί για τη διατήρηση, προχωρά σε σημαντική μείωσή του.
Αλήθεια, όλα αυτά εμπεριέχονται στη θεωρία και την πρακτική της «Αριστεράς»;
7ον. Το 2015, τα φορολογικά έσοδα είναι τα χαμηλότερα της τελευταίας δεκαετίας.
Παρά τους πρόσθετουςφόρους που επέβαλλεεφέτος η Κυβέρνηση της Αριστεράς.
Αυτό οφείλεται, κυρίως, στην επιδείνωση του μακροοικονομικούπεριβάλλοντος.
Αποτέλεσμα; Οι ληξιπρόθεσμεςφορολογικέςοφειλές των πολιτών προς το Κράτοςσυνεχίζουν να αυξάνουν, μήνα με τον μήνα, και διαμορφώνονται στα 82 δισ. ευρώ, υψηλότερες κατά 10 δισ. ευρώ από το τέλος του 2014.
Ενώ, το 2016, τα φορολογικά έσοδα προβλέπονται αυξημένα κατά 2 δισ. ευρώ έναντι του 2015.
Και αυτό, ενώ η οικονομία θα βρίσκεται σε ύφεση.
Συνεπώς, η πρόβλεψη για αυξημένα έσοδα εδράζεται, αποκλειστικά, στα νέαφορολογικάμέτρα.
Και προφανώς, η κατανομή του φορολογικού βάρους γίνεταιακόμη πιο άδικη, αφού αυξάνουν, κυρίως, οι έμμεσοι φόροι.
Aλήθεια, αυτή είναι η δήθεν «κοινωνικά» πιο δίκαιη «Κυβέρνηση της Αριστεράς»;
8ον. Οι μειωμένοι δημοσιονομικοί στόχοι δεν εξασφαλίζουν, από μόνοι τους, σημαντικό δημοσιονομικό χώρο.
Η Κυβέρνηση «στρεψοδικεί», για να θριαμβολογήσει.
Οι δημοσιονομικοίστόχοιεξαρτώνται από την κατάσταση και τη δυναμική της οικονομίας.
Αν τα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα αρκούσαν για την αποφυγή νέων μέτρων, θα έπρεπε η Κυβέρνηση, εφέτος και του χρόνου, με τη μείωση των δημοσιονομικών στόχων, να είχε ήδη ασκήσειεπεκτατική δημοσιονομική πολιτική, μειώνοντας φόρους και αυξάνοντας μισθούς και συντάξεις.
Κάνει όμως ακριβώς το αντίθετο: αυξάνει φόρους, βάζει νέους φόρους, κόβει συντάξεις και επιδόματα.
Και μάλιστα, με πολλαπλάσια μέτρα αυτών που ζητούσαν οι δανειστές πριν από ένα χρόνο, για την επίτευξη πολύ υψηλότερων στόχων.
Και αυτή η δυσμενής εξέλιξη οφείλεται στο γεγονός ότι η οικονομία έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Έτσι, για πρώτη φορά από την είσοδο στα Μνημόνια, το δημοσιονομικό αποτέλεσμα μιας χρονιάς, του 2015, με πρόσθετα μέτρα λιτότητας, θα είναι χειρότερο από το αποτέλεσμα της προηγούμενης χρονιάς, του 2014.
Αλήθεια, εξακολουθεί η «αριστερή» διακυβέρνηση να επιμένει ότι αυτό αποτελεί επίτευγμα;
9ον. Οι τράπεζες χρειάστηκαν νέα ανακεφαλαιοποίηση.
Με κεφαλαιακέςανάγκες που οφείλονται, όπως έδειξε και η Έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στην οικονομία το 2015.
[Κατάθεση Συνημμένου 3 στα Πρακτικά]
Το αποτέλεσμα της ανακεφαλαιοποίησης είναι εξαιρετικά δυσμενές για τη χώρα, παρά την αποφυγή του «κουρέματος» των καταθέσεων και τη μικρότερη, τελικά, δημοσιονομική επιβάρυνση.
Και αυτό γιατί εξαιτίας Κυβερνητικών καθυστερήσεων και παλινωδιών στην ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου πραγματοποίησής της, η παρούσα ανακεφαλαιοποίηση:
Προσθέτει μεγάλο κόστος στο Δημόσιο και στους φορολογούμενους.
Απαξιώνει τις προηγούμενεςαυξήσειςμετοχικούκεφαλαίου και συρρικνώνειδραματικά την Ελληνική ιδιωτικήσυμμετοχή.
Εκμηδενίζει την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤαμείουΧρηματοπιστωτικήςΣταθερότητας και των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω τόσο της «εξαέρωσης» των τραπεζικών μετοχών όσο και της δραστικήςμείωσης των ποσοστώνσυμμετοχής τους στο μετοχικόκεφάλαιο των τραπεζών.
Οδηγεί σε αφελληνισμό τα πιστωτικά ιδρύματα.
Τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδηεγκεκριμένασχέδιααναδιάρθρωσης των πιστωτικώνιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλειααξιόλογωνπεριουσιακώνστοιχείων.
Όπως είναι στην περίπτωση της ΕθνικήςΤράπεζας, η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.
Θυμίζουμε ότι η επένδυση αυτή έγινε το 2006, σε κλίμα «λυσσαλέας» αντίδρασης των κομμάτων της τότεΑντιπολίτευσης.
Επένδυση η οποία καλύπτει το μεγαλύτεροποσοστό των εργασιών του Ομίλου στο εξωτερικό, συμμετέχεισημαντικά στα μεγέθη του και συμβάλλει, καθοριστικά, στην κερδοφορία του.
Καλούμε συνεπώς την Κυβέρνηση, όπως το έχουμε ήδη πράξει χωρίς να λάβουμε απάντηση, να τοποθετηθεί στο ερώτημα:
Hμεγάλη και υψηλούσυμβολισμούεπένδυση του 2006, υπήρξε για την εθνική μας οικονομία και τη χώρα, συμφέρουσα, ασύμφορη ή ουδέτερη;
Οι πολίτεςέχουν δικαίωμα να παίρνουν συγκεκριμένες απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα.
Αρκετήζημιάυπέστη η χώρα από τις, επίδεκαετίες, ασάφειες και τις γκρίζεςζώνες που καλλιέργησε η αριστερή, και όχι μόνο, εκδοχή στη δημόσιαζωή.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουνευθύνες τόσο για την ανάγκη της νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών όσο και για το αποτέλεσμά της.
10ον. Το δημόσιο χρέος, και πάλι, διογκώνεται.
Το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, διαμορφώνεται στο 188% το 2016, αυξημένο κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες μέσα σε 2 χρόνια.
Και επειδήπολλέςφορές η Κυβέρνησηθριαμβολογεί ότι δήθεν«κατάφερεεπιτέλους να ανοίξει το θέμα του χρέους», η αλήθειαείναι ότι το ύψος και το «προφίλ» του χρέους, μετά το 2012, βελτιώθηκαν σημαντικά.
Αποδείξεις, όπως αυτές αποτυπώνονται στις σελίδες του Προϋπολογισμού;
Το δημόσιοχρέος, ως απόλυτο μέγεθος, μειώθηκε κατά περίπου40 δισ. ευρώ την περίοδο2011-2014.
Η μέσηυπολειπόμενηφυσικήδιάρκειά του ήταν16,2 έτη το 2014. Από 6,3 έτη το 2011.
Οι τόκοιδιαμορφώθηκαν στα 5,5 δισ. ευρώ το 2014. Από 16,1 δισ. ευρώ το 2011.
Εκτός όμως του Προϋπολογισμού, όλα αυτά τα έχει προσυπογράψει ο κ. Τσίπρας, στην απόφαση της 12ης Ιουλίου, σύμφωνα με την οποία:
«Η ΣύνοδοςΚορυφήςυπενθυμίζει ότι τα κράτη–μέλη της Ευρωζώνηςέχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίωνετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορείαεξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστοςσημαντικά».
[Κατάθεση Συνημμένου 4 στα Πρακτικά]
Συνεπώς, πως η Κυβέρνησηισχυρίζεται ότι «ανοίγει για πρώτη φορά τοθέμα του χρέους», όταν η ίδια υποστηρίζει ότι έχει ενισχυθείσημαντικά η βιωσιμότητά του κατά το παρελθόν;
Οι ανακρίβειες και τα ψεύδη αποτελούν δομικό στοιχείο της «Αριστερής Κυβέρνησης».
Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η βιωσιμότητα του χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία κατά το 2015, όπως καταγράφεται και στην Έκθεση του ΔΝΤ που η ΚυβέρνησηΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛκατέθεσε στη Βουλή.
[Κατάθεση Συνημμένου 5 στα Πρακτικά]
Άρα, καθίσταταιαναγκαία η λήψηπρόσθετωνπαραμετρικώνμέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους.
Ο κ. Τσίπρας, αφού επί χρόνια, καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με «τζάμπα παλληκαριές» για τη λύση του προβλήματος, σήμερα προσγειώθηκε στην πραγματικότητα και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει μεγάλες ευθύνες γιατί, επί πολλά χρόνια, απέρριπτε κάθε πρωτοβουλίαεθνικής συνεννόησης και «πετροβολούσε» κάθε προσπάθειανοικοκυρέματος που έκαναν προηγούμενες Κυβερνήσεις.
Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φέρει μεγάλες ευθύνες γιατί, επί μήνες, κυριαρχημένη από αριστερές ιδεολοψίες, εμμονέςκαι δογματισμούς, περιέφερε τη χώρα σε περιβάλλον «δημιουργικής ασάφειας», οδηγώντας την σε πλήρες αδιέξοδο.
Με σκοπιμότητα ή από αφέλεια, αγνοώντας τους κανόνες διαπραγμάτευσης, έχασε πολύτιμο χρόνο.
Χωρίς στρατηγικό σχέδιο για τη χώρα, διεξήγαγε ένα προσχηματικό δημοψήφισμα, διαχειρίστηκε το αποτέλεσμά του πέρα από κάθε δημοκρατική λογική, και τελικά, μέσα στο χάος που δημιούργησε, προσήλθε, σπασμωδικά και φοβικά, στη σύναψη του 3ου Μνημονίου.
Το κόστος από την περίπου ετήσιαδιακυβέρνηση της Αριστεράς, για τη χώρα και την οικονομία της, είναιμεγάλο.
Έναμέρος αυτού του κόστουςαποτυπώνει ο Προϋπολογισμός του 2016.
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται την πολιτικήεξαπάτηση, αισθάνονται το κόστος, δυσφορούν και έχουν αρχίσει ναοργίζονται.
Και τώρα, που το «καράβι» της «Αριστερής Κυβέρνησης» «μπάζει, από παντού, νερά», και το ενδεχόμενο «πολιτικού πνιγμού» έχει υψηλές πιθανότητες, ο Πρωθυπουργός, πολιτικά έντρομος αλλά πάντα πολιτικά αλαζών, αναζητά«πολιτικά σωσίβια».
Ομιλεί περί της ανάγκης για συνεννόηση, ενώ δεν την υπηρετεί και, επί της ουσίας, την τορπιλίζει.
Αλήθεια, πως μπορεί να πείσει ότι την εννοεί, όταν την προσεγγίζει με «λεόντιο» λογική και όταν, στις εύλογεςεπιφυλάξεις και τις αρνήσεις των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, τα κατηγορεί αμέσως για «έλλειψη αισθήματος ευθύνης και σοβαρότητας»;
Και το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, διαχρονικά, αρνείτο και απαξίωνε κάθε προσπάθεια για πολιτική συνεννόηση και πολεμούσε, με κάθε διαθέσιμο μέσο, την πολιτική ομαλότητα.
Το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, ιστορικά, έχει καταγραφεί ως ο ιδιοκτήτης της θέσης του «όχι σε όλα».
Το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, πριν 1 χρόνο, κατά τη διάρκεια αντίστοιχης συζήτησης για τον Προϋπολογισμό, θεωρούσε την άρνηση συναίνεσης ζήτημα «ηθικής τάξης», που η επίτευξή της θα «ισοπέδωνε τα πάντα».
Το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, πριν από λίγους μήνες, παραπλάνησε πολιτικά, κατ’ επανάληψη, τα κόμματα.
Το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, πρόσφατα, καλούσε τους πολίτες να «τελειώσουν» την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Μετά δε και τη σημερινή του ομιλία, φαίνεται ότι δεν έχει, και επί αυτού του θέματος, σταθερήθέση.
Δεν έχει σταθερή στρατηγική για τη χώρα.
Συνεχώς, αμήχανα, παλινδρομεί.
Ας ξεκαθαρίσειεπιτέλους, μίαφοράεγκαίρως, τι πραγματικάθέλει για τη χώραεκτόςαπό το να είναι Πρωθυπουργός.
Συνεπώς, οι διαδοχικέςαναφορές του Πρωθυπουργού επί του θέματοςδείχνουνπλεόνασμαπολιτικού θράσους και έλλειμμααρχών, σεβασμού στη νοημοσύνη των άλλων και στρατηγικού σχεδίου για τη χώρα.
Εμείς πιστεύουμε ότι η πολιτική και κοινωνικήσυννενόηση είναι αναγκαία συνθήκη για την ομαλή και ανοδική πορεία της χώρας.
Όμως, πρέπει να χτίζεταιδιαχρονικά, με όρους ειλικρίνειας και εθνικής ευθύνης, και όχι ευκαιριακά, με «χαρτοπαικτικούς» όρους.
Δεν μπορεί να επιτευχθεί με «λεόντιες» συμπεριφορές του τύπου «τα κέρδη δικά μου, τις ζημιές τις μοιράζουμε».
Δεν μπορεί να επιτευχθεί με «κουτοπόνηρες» προσπάθειεςδιάχυσης και μετακύλισης ευθυνών.
Δεν μπορεί να επιτευχθεί με καιροσκοπικές προσεγγίσεις, με επικίνδυνους ακροβατισμούς, με μικροκομματικούς υπολογισμούς.
Η εθνική συνεννόηση απαιτεί, από όλους, αυτογνωσία, αυτοκριτική, ειλικρίνεια προθέσεων, σαφήνεια θέσεων, για να προκύψουνδεσμεύσεις και συμβιβασμοί.
Πάνω από όλα δε, απαιτείαξιοπιστία και εμπιστοσύνη.
Και η εμπιστοσύνη οικοδομείται.
Δεν υποκλέπτεται, ούτε εκβιάζεται.
Η εθνική συνεννόηση κερδίζεται από όλους και δεν χαρίζεταιευκαιριακά σε κανέναν, για να καλύψει, περιστασιακά, τις ανάγκες του.
Ούτε χαρίζεται ως δώρο σε κανέναν για να το περιφέρει στα «διεθνή σαλόνια».
Η Νέα Δημοκρατία, στη μακρά της διαδρομή, έχει αποδείξει ότι τηρείεθνικά υπεύθυνη στάση.
Δεν κερδοσκοπείπολιτικά πάνω στα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.
Κατά την ψήφιση της συμφωνίας της Συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, είχαμε τονίσει ότι θα αξιολογούμε, διαρκώς, τη «μετάφρασή» της σε πολιτικές και μέτρα.
Τις ωφέλιμεςστρατηγικές για την πορεία της χώρας, θα τις στηρίζουμε.
Τις ωφέλιμεςπολιτικές για τα αδύναμα και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα θα τις στηρίζουμε.
Όλες τις άλλες στρατηγικές και πολιτικές δεν θα τις στηρίζουμε.
Λευκή επιταγήδεν δίνουμε.
Και αυτό πράττουμε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, καταψηφίζουμε τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2016.
Ο πρώτοςΠροϋπολογισμόςΚυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδααποτελείιστορικόγεγονός.
Τα μεγέθη του:
Επιβεβαιώνουν την κατάρρευση των μύθων που η αυτοαποκαλούμενη ριζοσπαστική Αριστερά, επί χρόνια, καλλιεργούσε.
Δείχνουν ότι η δήθεν αριστερή πολιτική ρητορική και αριστερή κοινωνική ευαισθησίαείναι απολύτως κενές περιεχομένου.
Αναδεικνύουν την καλπάζουσα αναξιοπιστία της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που δείχνει πλεόνασμα πολιτικού θράσους και έλλειμμα αρχών, σεβασμού στη νοημοσύνη των άλλων και στρατηγικού σχεδίου για τη χώρα.
Επιβεβαιώνουν την αδυναμία της Κυβέρνησης να σχεδιάσειρεαλιστικά και να εκτελέσειαποτελεσματικά.
Καταδεικνύουν ότι η χώρα, με βαριάβήματα «σημειωτόν», βουλιάζει στο τέλμα.
Επιβεβαιώνουν την επιστροφή της χώρας στην ύφεση, στα πρωτογενήδημοσιονομικάελλείμματα και στην αύξηση του δημοσίουχρέους.
Αποκαλύπτουνπρόσθεταδημοσιονομικάμέτρα, με την επιβολήνέωνφόρων, οι οποίοι «στραγγαλίζουν» την πραγματικήοικονομία, και με περικοπές στις συντάξεις και στα επιδόματα.
Καταδεικνύουν ότι το 2016θα είναιχειρότερο, κυρίωςμακροοικονομικά, έτος από το 2015, το οποίο, με τη σειρά του, είναιπολύχειρότερο από το 2014.
Η Νέα Δημοκρατία, το μεγαλύτερομεταπολιτευτικά, με όρουςαθροιστικήςεμπιστοσύνης των πολιτών, κόμμα της χώρας, αξιολογεί τον Προϋπολογισμό με κριτήριο το συμφέρον της Πατρίδας, υπό την οπτική του ιστορικάδικαιωμένουιδεολογικού και πολιτικού της πυρήνα.
Αυτόν του ριζοσπαστικού, του κοινωνικούφιλελευθερισμού και της κοινωνικήςοικονομίας της αγοράς.
Πυρήνας που μας οδηγεί στην διαρκήαναζήτησηαρμονικήςισορροπίαςμεταξύ της οικονομικήςαποτελεσματικότητας και της κοινωνικήςδικαιοσύνης, με στόχο την αποτελεσματικήπροώθηση της βιώσιμηςανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικήςσυνοχής.
Η Νέα Δημοκρατία, με αυτά τα κριτήρια, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για έναν αντιαναπτυξιακό, οικονομικά αναποτελεσματικό και κοινωνικά άδικο Προϋπολογισμό, που οδηγεί την Ελληνική οικονομία σε ένα «καθοδικό σπιράλ».
Έναν Προϋπολογισμό «πασπαλισμένο» με την γνωστή «αριστερή χρυσόσκονη» της απόκρυψης της αλήθειας και της παραπλάνησης.
Ας «φυσήξουμε», όμως, τη χρυσόσκονη και ας περάσουμε στην ουσία των πραγμάτων:
1ον. Η Ελληνική οικονομία, ήδη από το 3ο τρίμηνο του 2015, έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Την ίδιαπερίοδο που η Ευρωζώνη «επιταχύνειπρος τα εμπρός», η Ελλάδα «κάνειόπισθεν».
Μάλιστα, η προοπτική για το 2016 είναι χειρότερη από το 2015.
Η Κυβέρνησηεκφράζει την ικανοποίησή της γιατί η οικονομία εφέτος θα παρουσιάσεικαλύτεροτου προβλεπόμενου ρυθμό μεταβολής του ΑΕΠ.
Ξεχνάόμως, ως συνήθωςσκοπίμως, ότι ο ρυθμόςμεταβολής του ΑΕΠθα είναικαλύτερος σε σχέση με τις προβλέψεις που η ίδια έκανε στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού, πριν έναν μήνα.
Όπωςεπίσηςξεχνάσκοπίμως ότι, το 2014επιτεύχθηκεθετικόςρυθμόςμεταβολής, ότι παρέλαβεοικονομία σε δυναμικήμεγέθυνσης και ότι η πρόβλεψητότε, για το 2015, ήταν για αρκετά υψηλόρυθμόμεγέθυνσης, άνω του 2,5%.
Συνεπώς, την ευθύνη για την επιστροφή της χώρας στην ύφεση φέρει αποκλειστικά, η Κυβέρνηση της Αριστεράς.
2ον. Το οικονομικό κλίμα επιδεινώθηκε.
Κυμαίνεται στις 89,1 μονάδες για τους πρώτους10μήνες του 2015, έναντιμέσουόρου99,2 μονάδων το αντίστοιχοδιάστημα του 2014.
Όπως αναφέρει, μάλιστα, και ο Προϋπολογισμός, «οι ενδείξεις που προκύπτουν από την παρατήρηση της πτώσης του δείκτηοικονομικούκλίματοςλαμβάνουνμεγαλύτερηβαρύτητα αν εξεταστούν στο πλαίσιο του βελτιωμένουοικονομικούκλίματος στην Ευρωζώνη, όπου το 2015έχουν σημειωθείαυξήσεις του δείκτηαρκετά πάνω από το κατώφλι των 100μονάδωνβάσης».
Δηλαδή, επιβεβαιώνεται και με αυτό τον δείκτη ότι, την ίδιαπερίοδο που η Ευρωζώνη «επιταχύνει προς τα εμπρός», η Ελλάδα «κάνειόπισθεν».
3ον. Η δημόσια οικονομία επέστρεψε σε πρωτογενές έλλειμμα το 2015.
Η επιστροφήμάλιστα στα πρωτογενήελλείμματαγίνεταιπαρά τη λήψηνέων, πρόσθετων, επώδυνωνμέτρωνλιτότητας, ύψουςάνω του 1,5 δισ. ευρώμόνο για το 2015.
Και ο λογαριασμόςόλο και «ανεβαίνει», όλο και διογκώνεται.
Και αυτόέγινεμετά από 2 χρόνια, το 2013 και το 2014, επίτευξηςπρωτογενώνπλεονασμάτων.
Αυτό είναι το δημοσιονομικό «αποτύπωμα» της «αριστερής» διακυβέρνησης.
4ον. Ο Κοινωνικός Προϋπολογισμός «βουλιάζει» στα ελλείμματα.
Συγκεκριμένα, σε ταμειακήβάση, παρουσιάζειαυξημένοέλλειμμα το 2015, το οποίο προβλέπεται να διευρυνθεί και να «σκαρφαλώσει» στα 2,1 δισ. ευρώ το 2016.
Στους ΟργανισμούςΚοινωνικήςΑσφάλισηςπαρατηρείται, εκτιμάται και προβλέπεταιεπιδείνωση στις ασφαλιστικέςεισφορές, στη συνταξιοδοτικήδαπάνη, στις απλήρωτεςυποχρεώσεις.
Ενώ στον Προϋπολογισμόδεν περιλαμβάνεταικανέναενθαρρυντικόστοιχείο για ουσιαστικές, χρηματοδοτικά καλυμμένες,παρεμβάσεις στο πεδίο της κοινωνικήςπολιτικής.
5ον. Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα διογκώνονται.
Σε επίπεδοΓενικήςΚυβέρνησης, αυτές διαμορφώθηκαν περίπου στα 6 δισ. ευρώ το εννεάμηνο του 2015, αυξημένες κατά 58% σε σχέση με το τέλος του 2014.
Υπενθυμίζεται ότι αυτές οι υποχρεώσεις είχαν μειωθεί κατά 60% την περίοδο 2012-2014.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει και ο Προϋπολογισμός της σημερινήςΚυβέρνησης, «η προσπάθειαξεκίνησε το έτος2012 με την ενεργοποίηση ενός προγράμματοςχρηματοδότησης για την εξόφλησηληξιπρόθεσμωνυποχρεώσεων προς τρίτους, με την τήρησησυγκεκριμένωνπροϋποθέσεων, το οποίο υλοποιήθηκεως το τέλος του 2014».
Σήμερα, δεν υφίσταταικανέναχρονοδιάγραμμααποπληρωμής τους, αφού, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, «οι εκταμιεύσειςθα προσαρμόζονταιανάλογα με τις δυνατότητές του, τις ταμειακές κάθε φορά συνθήκες και την πορεία της χρηματοδότησης από τον ΕυρωπαϊκόΜηχανισμόΣταθερότητας».
Δηλαδή, αναλαμβάνονταιασαφείς, «αριστερήςκοπής» δεσμεύσεις, με απλήπαραπομπή σε σχετικήυπουργικήαπόφαση, για έναμείζονζήτημα που απασχολεί τον ιδιωτικό τομέα.
6ον. Το ύψος των πρόσθετων μέτρων της Κυβέρνησης της Αριστεράς, για την περίοδο 2015-2016, εκτιμάται, αρχικά, στα 5,7 δισ. ευρώ.
Μέτρα που αποτυπώνουν την ιδεοληπτική, αριστερήεμμονή στην αύξησηυφιστάμενων ή στην επιβολήνέωνφόρων.
Μέτρα, όπως είναι:
Η αύξηση των συντελεστώνΦΠΑ.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουεισοδήματοςνομικώνπροσώπων.
Η αύξηση των συντελεστών της ειδικήςεισφοράςαλληλεγγύης.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουασφαλίστρων.
Η αύξηση των συντελεστώνφορολόγησης του εισοδήματος από ενοίκια, που η Κυβέρνησηδήθεν «είχε αποσύρει».
Η κατάργηση της έκπτωσηςεφάπαξπληρωμήςφόρουεισοδήματοςφυσικών και νομικώνπροσώπων.
Η κατάργησηαπαλλαγώνυποχρέωσηςπληρωμής του ΕΝΦΙΑ.
Η αύξηση της προκαταβολήςφόρουεισοδήματος στα νομικάπρόσωπα, στους ελεύθερουςεπαγγελματίες και στους αγρότες.
Η σταδιακήκατάργηση της επιστροφής του ειδικούφόρουκατανάλωσης στο πετρέλαιο για αγροτικήχρήση.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουεισοδήματος στους αγρότες.
Μέτρα που «στραγγαλίζουν» την πραγματικήοικονομία και διαλύουν τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
7ον. Ο «λογαριασμός» των μέτρων θα είναι πολύ υψηλότερος.
Κι αυτόγιατί:
α)Υπάρχει μια σειρά από νέαμέτρα, τα οποία ακόμαείναιαδιευκρίνιστα ή δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί. Μεταξύ αυτών είναι η μείωσηόλων των ορίων για τις κατασχέσεις, η κατάργησηφοροαπαλλαγώνφυσικών και νομικώνπροσώπων κ.α.
β)Υπάρχουνμέτρα, κυρίως στο σκέλος των δαπανών, τα οποία δεν έχουν καταγραφεί. Για παράδειγμα, οι καταγεγραμμένες στον Προϋπολογισμόπαρεμβάσεις στο ασφαλιστικόσύστημα και στο σύστημακοινωνικήςπρόνοιαςείναι «λειψές». Υπολείπονται αυτών που η Κυβέρνησηέχει δεσμευθείέναντι των εταίρων, και οι οποίες ανέρχονται στο 1,5% του ΑΕΠ για το 2016. Άρα υπάρχουν πρόσθετα, «κρυφά» μέτρα.
γ)Υπάρχουν, σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο, και πρόσθεταμέτρα για την περίοδο2017–2018(«αξιόπισταδιαρθρωτικάμέτρα που θα αποφέρουντουλάχιστον¾% του ΑΕΠ το 2017 και ¼% του ΑΕΠ το 2018»).
Αυτή είναι η δημοσιονομική προοπτική της χώρας και της οικονομίας της, με τις υπογραφές της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
8ον. Οι συντάξειςπερικόπτονται, μειώνοντας το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών.
Ωστόσο, κάνειιδιαίτερηεντύπωση η αναφορά του Προϋπολογισμού ότι «οι περικοπέςδαπανώνθα αφορούν σε τομείς που δεν επηρεάζουνευθέως τα εισοδήματα των πολιτών».
Και αυτόγιατί το 77% της περιστολής στις δαπάνεςαφοράπερικοπές σε συντάξεις, παροχέςκοινωνικήςασφάλισης και κοινωνικάεπιδόματα.
Περικοπές που έχουνήδηγίνει και κυρίωςθα ακολουθήσουν, ύψουςάνω των 2 δισ. ευρώ.
Όπως είναι, ενδεικτικά, η μείωση των κύριων και επικουρικώνσυντάξεων, η μείωση των εφάπαξ, η αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, η μείωση των δικαιούχωνπαροχήςΕΚΑΣ με την αύξηση των εισοδηματικώνκριτηρίων, η μείωση κατά 50% του επιδόματοςθέρμανσης.
Πρόκειται για πολιτικές που πλήττουν άμεσα και ευθέως τα εισοδήματα των πολιτών.
Η Κυβέρνηση, για ακόμη μία φορά, προσπαθεί να παραπλανήσει, «βαπτίζοντας» το «κρέας», «ψάρι».
Οι πολίτες, όμως, έχουν αρχίσει να υφίστανται το κόστος των πολιτικών της, ακόμη και αυτοί που εμπιστεύθηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ δυσφορούν, και έχουν αρχίσει να οργίζονται.
Ακόμη και η διάθεση των 200 εκατ. ευρώ, το 2015, για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, δεν κατέστη εφικτή.
Κι αυτό, παρά τις πομπώδειςδιατυπώσεις του Προϋπολογισμού ότι «η Κυβέρνησηκατάφερε να προσφέρει την απαραίτητηστήριξη σε εκείνες τις κοινωνικέςομάδες που έχουν πληγείπερισσότερο από την κρίση».
Σύμφωνα με απάντηση του ΑναπληρωτήΥπουργούΟικονομικών σε σχετικήΚοινοβουλετικήΕρώτηση, αποδεικνύεται ότι εφέτοςθα δαπανηθούνμόλις108 εκατ. ευρώ!
Και του χρόνουθα είναιακόμηλιγότερα…
Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο λόγο, το 2014, είχε διανεμηθεί, ως «κοινωνικόμέρισμα», για τη στήριξηπολιτών και οικογενειών με χαμηλόσυνολικόετήσιοεισόδημα και ακίνητηπεριουσίαμικρήςαξίας, ποσόύψους455 εκατ. ευρώ.
Ο μύθος της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας της Αριστεράς καταρρέει, και σε αυτό το πεδίο.
Όπως κατέρρευσε και στο πεδίο των συντάξεων, όπου αντί της χορήγησης 13ης σύνταξης, προχώρησαν σε περικοπή των συντάξεων.
Όπως κατέρρευσε και με την άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, όπου αντί της περιβόητης «σεισάχθειας» και του «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», έχουμε τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
9ον. Το 2015, τα φορολογικά έσοδα είναι τα χαμηλότερα της τελευταίας δεκαετίας.
Παρά τους πρόσθετουςφόρους που επέβαλλεεφέτος η Κυβέρνηση της Αριστεράς.
Αυτό οφείλεται, κυρίως, στην επιδείνωση του μακροοικονομικούπεριβάλλοντος.
Με αποτέλεσμα, οι ληξιπρόθεσμεςφορολογικέςοφειλές των πολιτών προς το Κράτος να συνεχίζουν να αυξάνουν, μήνα με τον μήνα, και να διαμορφώνονται στα 82 δισ. ευρώ, υψηλότερες κατά 10 δισ. ευρώ από το τέλος του 2014.
Το 2016, τα φορολογικά έσοδα προβλέπονται αυξημένα κατά 2 δισ. ευρώ έναντι του 2015.
Και αυτό, ενώ η οικονομίαθα βρίσκεται σε ύφεση.
Συνεπώς, η πρόβλεψη για αυξημέναέσοδαδεν μπορείπαρά να εδράζεται, αποκλειστικά, στα νέαφορολογικάμέτρα της Κυβέρνησης της Αριστεράς, ύψους2,2 δισ. ευρώ για το 2016.
10ον. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων αναμένεται να «κλείσει» στο ύψος του Προϋπολογισμού, αν και μέχρι σήμερα παραμένει καθηλωμένο.
Είναιχαρακτηριστικό ότι το δεκάμηνο του 2015, δηλαδή στα 5/6 της χρονιάς, οι δαπάνες του Προγράμματοςανήλθανμόλις στα 2,8 δισ. ευρώ.
Έτσι, μέχρι το τέλος του έτους, μέσα σε 2 μήνες, θα πρέπει να δαπανηθεί ποσόσχεδόν1,5 φοράμεγαλύτερο από αυτό που έχει δαπανηθεί στο δεκάμηνο, προκειμένου να επιτευχθεί ο ετήσιοςστόχος.
Παράλληλα, το ποσοστόαπορρόφησης των πόρων του ΕΣΠΑ2007–2013παραμένειπερίπου στο επίπεδο που είχε επιτευχθεί στο τέλος του 2014.
Ενώ, για την περίοδο2014–2020, σύμφωνα και με τον Προϋπολογισμό, η Ελλάδαείχεήδη, από το παρελθόν, εξασφαλίσειπόρουςύψους19,9 δισ. ευρώ.
Τους οποίους οφείλει να αξιοποιήσει το ταχύτερο δυνατόν, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.
11ον. Οι μειωμένοι δημοσιονομικοί στόχοι δεν εξασφαλίζουν σημαντικό δημοσιονομικό χώρο.
Η Κυβέρνηση εσφαλμένα θριαμβολογεί.
Η αλήθειαείναι ότι εκείνο που μετρά, είναι η συνεκτίμηση του ύψους των δημοσιονομικώνστόχων σε σχέση με το ύψος των παρεμβάσεων που απαιτούνται για να υλοποιηθούν.
Οι δημοσιονομικοίστόχοιεξαρτώνται από την κατάσταση και τη δυναμική της οικονομίας.
Υπενθυμίζω ότι οι «Θεσμοί», για το 2015, προέβλεπανπρωτογενέςπλεόνασμακοντά στο 2% του ΑΕΠ, χωρίς τη λήψηοποιουδήποτεπρόσθετουμέτρου.
Η Κυβέρνηση, αφού οδήγησε την οικονομία και πάλι στο «καθοδικόσπιράλ», παρουσιάζει ως επιτυχία την εκτίμηση ότι το 2015, χωρίς τη λήψηοποιουδήποτεπρόσθετουμέτρου, θα έκλεινε με πρωτογενέςέλλειμμα1,5% του ΑΕΠ, ενώ η επίτευξηστόχου για πρωτογενέςέλλειμμα0,2% του ΑΕΠαπαιτείπρόσθεταμέτραλιτότητας, ύψους άνω του 1,5 δισ. ευρώ.
Δηλαδή, η χώρα, υπό τη διακυβέρνηση της Αριστεράς, παρουσιάζει πρωτογενές έλλειμμα, με πρόσθετα μέτρα λιτότητας και συνακόλουθα ισόποση επιβάρυνση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών του Κράτους, δηλαδή του δανεισμού της.
12ον. Προέκυψε ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Με κεφαλαιακέςανάγκες που οφείλονται, όπως έδειξε και η Έκθεση της ΕΚΤ, στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στην οικονομία το 2015.
Και πιο συγκεκριμένα, στη χειροτέρευση του μακροοικονομικούπεριβάλλοντος για εφέτος και τα επόμεναχρόνια, στα νέα, πρόσθεταδημοσιονομικάμέτρα της Κυβέρνησης, στους κεφαλαιακούςπεριορισμούς, στη μείωση της αξίας των εξασφαλίσεων, στην αναμενόμενηαυξημένηροήνέωνεπισφαλώνδανείων.
Συνεπώς, η νέαανακεφαλαιοποίησηφέρει την υπογραφή της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
Μια ανακεφαλαιοποίηση:
που προσθέτεικόστος στους φορολογούμενους,
που συρρικνώνειδραματικά την Ελληνικήιδιωτική και δημόσιασυμμετοχή,
που απαξιώνει τις προηγούμενεςαυξήσειςμετοχικούκεφαλαίου,
που εκμηδενίζει την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤαμείουΧρηματοπιστωτικήςΣταθερότητας, λόγω της δραστικήςμείωσης των ποσοστώνσυμμετοχής του στο μετοχικόκεφάλαιο των τραπεζών,
που τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδηεγκεκριμένασχέδιααναδιάρθρωσης των πιστωτικώνιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλειααξιόλογωνπεριουσιακώνστοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της ΕθνικήςΤράπεζας η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.
Θυμίζουμε ότι η επένδυση αυτή έγινε το 2006, επί Κυβέρνησης της ΝΔ, σε κλίμα «λυσσαλέας» αντίδρασης των κομμάτων της τότεΑντιπολίτευσης.
Επένδυση που αφορούσε την 5ημεγαλύτερηιδιωτικήτράπεζα στην Τουρκία, η οποία κάλυπτε το μεγαλύτεροποσοστό των εργασιών του Ομίλου στο εξωτερικό, συμμετείχεσημαντικά στα μεγέθη του και συνέβαλε, καθοριστικά, στην κερδοφορία του.
Καλούμεσυνεπώς, για ακόμημίαφορά, την Κυβέρνηση να απαντήσεισυγκεκριμένα, έστω εκ των υστέρων, στο κεντρικόερώτημα:
Hμεγάλη και υψηλούσυμβολισμούεπένδυση του 2006, υπήρξε για την εθνική μας οικονομία και τη χώρα, συμφέρουσα, ασύμφορη ή ουδέτερη;
Οι πολίτεςέχουν δικαίωμα να παίρνουνσυγκεκριμένεςαπαντήσεις σε συγκεκριμέναερωτήματα.
Αρκετήζημιάυπέστη η χώρα από τις, επίδεκαετίες, ασάφειες και τις γκρίζεςζώνες που καλλιέργησε η ριζοσπαστική, αριστερή, και όχι μόνο, εκδοχή στη δημόσιαζωή.
13ον. Τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων είναι πενιχρά.
Κι αυτό, παρά τις διατυπώσεις του Προϋπολογισμού, σε αντίθεση με ότι επί χρόνια η Αριστερά υποστήριζε, για «τα πολλαπλάοφέλη» τους στην Ελληνικήοικονομία.
Και μάλιστα με πρώτο στην καταγραφή, «την άμεση μείωση του δημοσίου χρέους».
Όταν μέχρι και τον εφετινό Ιούνιο υποστηρίζατε ότι τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις δεν πρέπει να «κατευθύνονται» για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Η Κυβέρνηση, και στο πεδίο αυτό, είναι «εγκλωβισμένη» ανάμεσα στις ιδεοληψίες της και στην επιδείνωση του μακροοικονομικούπεριβάλλοντος, που η ίδιαπροκάλεσε.
14ον. Το δημόσιο χρέος και πάλι διογκώνεται.
Το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, διαμορφώνεταιπερίπου στο 188% το 2016, αυξημένο κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ μέσα σε 2 χρόνια.
Και επειδήπολλέςφορές η Κυβέρνησηθριαμβολογεί ότι δήθεν«κατάφερεεπιτέλους να ανοίξει το θέμα του χρέους», η αλήθειαείναι η εξής:
Το ύψος και το «προφίλ» του χρέους, μετά το 2012, βελτιώθηκαναισθητά.
Αποδείξεις;
α) Το δημόσιοχρέοςμειώθηκε κατά περίπου40 δισ. ευρώ την περίοδο2011-2014.
Αυτό επιβεβαιώνεται και στον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
β) Το 2014, η μέσησταθμικήυπολειπόμενηφυσικήδιάρκεια του δημοσίουχρέουςήταν τα 16,2 έτη. Το 2011, η διάρκειαήταν6,3 έτη.
Αυτό επιβεβαιώνεται και στον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
γ) Το 2014, οι τόκοιανέρχονταν στα 5,5 δισ. ευρώ. Το 2011, ήταν στα 16,1 δισ. ευρώ.
Αυτό επιβεβαιώνεται και στον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
Όλα αυτά τα έχει προσυπογράψει ο κ. Τσίπρας, στην απόφαση της 12ης Ιουλίου, σύμφωνα με την οποία: «Η ΣύνοδοςΚορυφής για το Ευρώυπενθυμίζει ότι τα κράτη–μέλη της Ευρωζώνηςέχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίωνετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορείαεξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστοςσημαντικά».
Συνεπώς, πως η Κυβέρνησηισχυρίζεται ότι «ανοίγει για πρώτη φορά τοθέμα του χρέους», όταν η ίδια υποστηρίζει ότι έχει ενισχυθείσημαντικά η βιωσιμότητα του χρέους κατά το παρελθόν;
Οι ανακρίβειες και τα ψεύδη αποτελούν δομικό στοιχείο της Αριστερής κυβέρνησης.
Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία κατά το 2015.
Όπως καταγράφει και η Έκθεση του ΔΝΤ, της 25ης Ιουνίου 2015, που η ΚυβέρνησηΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛκατέθεσε στη Βουλή, «οι βασικοίπαράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίουςμήνες στην επιδείνωση της ΑνάλυσηςΒιωσιμότηταςΧρέουςείναι η μείωση της οικονομικήςανάπτυξης, η αναθεωρημένηπορεία του πρωτογενούςισοζυγίου, τα χαμηλότεραέσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανέςεπιπρόσθετεςοικονομικέςανάγκες του τραπεζικούσυστήματος».
Το αποτέλεσμα είναι το δημόσιοχρέος κατά το 2015 να αυξάνεται, ως απόλυτος αριθμός, εξαιτίας της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, και ως ποσοστό του ΑΕΠ, λόγω της μείωσης του ΑΕΠ.
Οι προβλέψεις του ΔΝΤ για την εξέλιξη του δημοσίου χρέους αποκαλύπτουν την εφιαλτικήδυναμική του, που πυροδότησαν οι ανερμάτιστοιχειρισμοί της Κυβέρνησης.
Άρα, καθίσταταιαναπόφευκτη η λήψηπρόσθετωνπαραμετρικώνμέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίουχρέους. Η απόφαση κατά τη ΣύνοδοΚορυφής, της 12ης Ιουλίου 2015, επιβεβαιώνει την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012.
Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι «σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδαπαραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανάπρόσθεταμέτρα (πιθανήπαράταση των περιόδωνχάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστεςχρηματοδοτικέςανάγκεςπαραμένουν σε βιώσιμοεπίπεδο».
Και προσθέτει: «Η ΣύνοδοςΚορυφής για το Ευρώτονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούναπομειώσεις της ονομαστικήςαξίας του χρέους».
Ο κ. Τσίπρας, επί χρόνια, καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με «τζάμπα παλληκαριές» για τη λύση του προβλήματος του δημόσιου χρέους.
Τώρα, προσγειώθηκε στην πραγματικότητα και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση της Αριστεράς, πέραν των ευθυνών που φέρει γιατί επί δεκαετίες «πετροβόλησε» κάθεπροσπάθειανοικοκυρέματος που έκαναν προηγούμενεςΚυβερνήσεις, ευθύνεταιγιατί η ίδια, ως Κυβέρνηση,οδηγούμενη από αριστερέςιδεολοψίες, εμμονές και δογματισμούς,περιέφερε, ασκόπως, τη χώρα σε περιβάλλον «δημιουργικήςασάφειας», οδηγώνταςτην σε πλήρεςαδιέξοδο.
Αγνοώντας τους κανόνεςδιαπραγμάτευσης «ροκάνισε»πολύτιμοχρόνο.
Χωρίςστρατηγικόσχέδιο για τη χώραδιεξήγαγε ένα προσχηματικόδημοψήφισμα.
Και τελικάοδηγήθηκε, σπασμωδικά και φοβικά, στη σύναψη του 3ου Μνημονίου.
Το κόστος από τη διακυβέρνηση της Αριστεράς για τη χώρα και την οικονομία της, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, είναιμεγάλο.
Έναμέρος αυτού του κόστουςαποτυπώνει ο Προϋπολογισμός του 2016.
Οι πολίτες, το αισθάνονται, δυσφορούν, αισθάνονταιεξαπατημένοι και έχουν αρχίσει να οργίζονται.
Και όπως είχε υποστηρίξει ο κ. Τσίπρας, πριν ένα χρόνο (7.12.2014), κατά την αντίστοιχη συζήτηση του Προϋπολογισμού:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο λαός μας το έχει εμπεδώσει πια και νομίζω ότι πρέπει να το εμπεδώσετε και εσείς:Το μνημόνιο δεν είναι κάτι από το οποίο μπορεί κανείς να μπαινοβγαίνει. Όποιος το υπηρετήσει δεν βρίσκει εύκολα την πόρτα της εξόδου».
Η «αριστερήχρυσόσκονη»δεν επαρκεί για να κρύψει αυτή τη δυσάρεστηπραγματικότητα.
Κυρώνουμε σήμερα, σε ένα Σχέδιο Νόμου, 12 διαφορετικούς νόμους, 12 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.
Πράξεις που αποτελούν, μαζί με τη συζήτηση νομοσχεδίων με τη μορφή του κατεπείγοντος, τον κανόνα νομοθέτησης της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
Δεν θα επικαλεσθώ αποσπάσματα της διαχρονικής, πομπώδους ρητορικής του κ. Τσίπρα, του κ. Τσακαλώτου και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, για την εν λόγω πρακτική.
Αποσπάσματα που αποδεικνύονται τελείως «κάλπικα», παρά το «πασπάλισμα» με τη γνωστή «αριστερή χρυσόσκονη».
Θα σημειώσω όμως ότι οι Συνάδελφοί μας, οι ριζοσπάστες αριστεροί, αποδεικνύονταιασυναγώνιστοι και είναιμακράν πρώτοι στην αναξιοπιστία.
Αυτή η καλπάζουσα αναξιοπιστία της αυτοαποκαλούμενης ριζοσπαστικής αριστεράς, δείχνειπλεόνασμα πολιτικού θράσους και έλλειμμα αρχών, σεβασμού στη νοημοσύνη των άλλων και στρατηγικού σχεδίου για τη χώρα.
Φαντάζομαι ότι οι άλλοι φίλοι μας που, επί δεκαετίες, ήταν πρωταθλητές στο «άθλημα», βλέποντας να καταρρίπτεται συνεχώς από τους ριζοσπάστες αριστερούς το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στην αναντιστοιχίαπροεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πρακτικών, τρίβουν τα μάτια τους από έκπληξη.
Το ελπιδοφόρο βέβαια σημείο σ’ αυτή την εξέλιξη είναι ότι, έστω και με αργό ρυθμό, στη συνείδηση όλο και περισσότερων πολιτών εντοπίζονται και αξιολογούνται οι τρέχουσες και ιστορικέςευθύνες.
Σε ότι αφορά όλους εμάς που υπηρετούμε το πολιτικό σύστημα της χώρας, πιστεύω ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, έστω και τώρα, ότι το μέγεθος της αναξιοπιστίας στο πεδίο της πολιτικής αποτελεί τη βασική και ευθείααιτία της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, καθώς και του γενικευμένου και επικίνδυνου «αλαλούμ» που τείνει να κυριαρχήσει στη χώρα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Το μεγαλύτερο μέρος του υπό συζήτηση Σχεδίου Νόμου, καλύπτεται από τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με τις οποίες αποφασίστηκε από την Κυβέρνηση της Αριστεράς, η τραπεζική αργία και επιβλήθηκανκεφαλαιακοί περιορισμοί, που υφίστανται μέχρι και σήμερα.
Είναιαπολύτως καθαρό, αφού είναιλογικά αποδείξιμο, ότι η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών οφείλεται, αποκλειστικά, σε εσφαλμένες πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015.
Η Κυβέρνηση αυτό το εξάμηνο:
1ον.Στηρίχθηκε σε εσφαλμένες θεμελιώδεις υποθέσεις, τις οποίες απέρριψε η ίδια η πραγματικότητα.
2ον.Αγνόησε τους Ευρωπαϊκούς κανόνες διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα να θεωρεί, εσφαλμένα, ότι όσο περνάει ο χρόνος οι εταίροι θα υποχωρούν.
3ον.Παρασύρθηκε από μαξιμαλιστική ρητορική, δογματισμούς και ιδεοληψίες.
4ον.Συζητούσε ακατάπαυστα, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, καλλιεργώντας περιβάλλον «δημιουργικής ασάφειας».
5ον.Κατανάλωσε σημαντικό διαπραγματευτικό κεφάλαιο και χρόνο σε θέματα διαδικαστικά και επουσιώδη, δίνοντας έμφαση στην επικοινωνία και όχι στην ουσία.
6ον.Κινήθηκε στη λογική της εσκεμμένης «πολιτικής διαπραγμάτευσης», για να αποφύγει την αλήθεια των αριθμών, η οποία, με το πέρασμα των μηνών, γίνονταν όλο και πιο ζοφερή.
7ον.Συγκρότησε οικονομικό επιτελείο χωρίς συνοχή και σταθερή στρατηγική, με συχνές αλλαγές της διαπραγματευτικής ομάδας, σε όλα τα επίπεδα.
8ον.Προχώρησε στη διεξαγωγή ενός ασαφούς δημοψηφίσματος.
Επιλογή εσφαλμένη τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς το χρόνο πραγματοποίησής της.
Απόδειξη; Το αποτέλεσμα δεν ελήφθη υπόψη.
Το αποτέλεσμα αυτών των πράξεων και παραλείψεων της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, το 1ο εξάμηνο του 2015, ήταν και είναιτεράστιο για την οικονομία και οδυνηρό για την κοινωνία.
Η χώρα προχώρησε στην υπογραφή ενός νέου, 3ου Μνημονίου, που πριν από λίγους μήνες δεν ήταν αναπόφευκτο, και το οποίο συνοδεύεται από πολύ περισσότερα και πιο επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα από αυτά που προβλέπονταν στις αρχές του έτους, ακόμη όμως και από αυτά που είχαν αποφασισθεί πριν από το δημοψήφισμα.
Παράλληλα, η χώρα, επί μήνες, βρίσκεται σε καθεστώς «εσωτερικής στάσης πληρωμών».
Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων συρρικνώθηκαν σημαντικά.
Ενώ, με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που σήμερα κυρώνουμε, αποφασίστηκε, από την Κυβέρνηση, η τραπεζική αργία και επιβλήθηκανκεφαλαιακοί περιορισμοί.
Έτσι, σήμερα:
Η δημόσια οικονομία, παρά τα νέα, πρόσθετα μέτρα λιτότητας, έχει επιστρέψει στα πρωτογενή ελλείμματα.
Η πραγματική οικονομία έχει καταρρεύσει.
Οι επιχειρηματικές προσδοκίες έχουν ραγδαία επιδεινωθεί.
Η καταναλωτική εμπιστοσύνη έχει σημαντικά υποχωρήσει.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα έχουν επιστρέψει στα προ-2013 επίπεδα.
Η οικονομία έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Οι τράπεζες έχουν ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης.
Μια ανακεφαλαιοποίηση, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, και η οποία:
επιφέρει πρόσθετο κόστος στους φορολογούμενους,
συρρικνώνει δραματικά την Ελληνική ιδιωτική και δημόσια συμμετοχή,
απαξιώνει τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου,
εκμηδενίζει την αξία του χαρτοφυλακίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας,
τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλεια σοβαρών περιουσιακών τους στοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση της Αριστεράς, παγιδευμένη σε ιδεοληψίες, μύθους, ψευδαισθήσεις και ενδογενείς αντιφάσεις, χωρίς πολιτική κατεύθυνση, σχέδιο και βούληση, έχει οδηγήσει την Ελληνική οικονομία σε «καθοδικό σπιράλ».
Σ’ αυτή την δυσμενή εξέλιξη συνέβαλλαν, σημαντικά, τα μέτρα ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων.
Μέτρα για τα οποία φέρει αποκλειστική ευθύνη η Κυβέρνηση.
Συμμετέχουμεσήμερα, με μεγάληβέβαιαχρονικήκαθυστέρηση, σε μια σημαντικήδιαδικασίαλογοδοσίας.
Διαδικασία κατά την οποία αξιολογείται, μέσω της συζήτησης και κύρωσης του Απολογισμού και Ισολογισμού του Κράτους, η αξιοπιστία της κατάρτισης και της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για το οικονομικόέτος2013.
Πρόκειται για ένα σημαντικόέτος.
Ένα έτος κατά το οποίο επετεύχθησαν οι περισσότεροιστόχοι του Προϋπολογισμού, γεγονόςσπάνιο για την Ελληνική, και όχιμόνο, οικονομία.
Ένα έτοςκαμπή στη δημοσιονομικήπορεία της χώρας.
Ένα έτος κατά την οποίο η χώρα επέστρεψε, μετά από πολλάχρόνια, νωρίτερα από τις προβλέψεις, με τις θυσίες των πολιτών, σε δημοσιονομικήισορροπία, επιτυγχάνονταςσημαντικό και υψηλότερο έναντι του στόχουπρωτογενέςπλεόνασμα.
Το γεγονός αυτό δείχνει ότι οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις της τότεΚυβέρνησηςήτανπροϊόνρεαλιστικήςανάλυσης των δεδομένων της πραγματικότητας.
Αντιθέτως, οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις του τότεΓενικούΕισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ και σημερινούΥπουργούΟικονομικών, έπεσαντελείωςέξω.
Υπενθυμίζω ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησης του Προϋπολογισμού του 2013, ο τότεΓενικόςΕισηγητής του ΣΥΡΙΖΑυποστήριζε με βεβαιότητα ότι:
«Δεν υπάρχειοικονομολόγος που να πιστεύειπραγματικά ότι αυτός ο Προϋπολογισμόςθα βγει».
Δεν θα επιχειρήσω καν να αντιστρέψω τη θέσηαυτή, που τότεήτανπροσβλητική για εμάς.
Άλλωστε, εκ του αποτελέσματος, βρίσκεται σε ευθείααντίθεση με την πραγματικότητα.
Συνεπώς, θα την προσπεράσω, αφού την εκλάβω ως μίαακόμη από τις πλεονάζουσεςλεκτικέςυπερβολές και ανεδαφικέςπροβλέψεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ο Προϋπολογισμός του 2013καταρτίστηκε σε ένα περιβάλλοναρχικής και σταδιακήςδημοσιονομικής και μακροοικονομικήςσταθεροποίησης, το οποίο ήταναποτέλεσμα των πρωτοβουλιών που ανελήφθησαν και υλοποιήθηκαν από την ΕλληνικήΚυβέρνηση, από το καλοκαίρι του 2012, για την αντιμετώπιση των συνθηκώνέντονηςαβεβαιότητας και ασφυξίας που, τότε, είχαν συσσωρευθεί.
Προτεραιότητες και στόχοι της οικονομικήςπολιτικής για το 2013ήταν:
Η σταθεροποίηση της Ελληνικήςοικονομίας, με σκοπό τη γρήγορηανάταξή της και τη βιώσιμηανάπτυξή της τα επόμεναχρόνια.
Η επίτευξηδιατηρήσιμωνπρωτογενώνπλεονασμάτων σε επίπεδοΓενικήςΚυβέρνησης.
Η διαμόρφωση των συνθηκώνεξόδου της χώρας στις αγορές για την κάλυψη των χρηματοδοτικώναναγκών της.
Σήμερα, κρίνονταςεκ του αποτελέσματος, σύμφωνα με τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό, η χώρα, το 2013, επέτυχε τους βασικούς της στόχους.
Συγκεκριμένα:
1ον. Η ύφεση επιβραδύνθηκε σημαντικά, ενώ ήταν και χαμηλότερη από τις προβλέψεις.
Συγκεκριμένα, η ύφεσηδιαμορφώθηκε στο 3,2% το 2013, από 7,3% το 2012.
Μάλιστα, η πρόβλεψη για το 2013 ήταν για πολύβαθύτερηύφεση, ύψους4,5%.
Αυτή η εξέλιξηαποτέλεσε τη βάση για την επιστροφή της χώρας σε θετικόρυθμόοικονομικήςμεγέθυνσης το 2014.
Γεγονός που δυστυχώς, με αποκλειστικήευθύνη της ΚυβέρνησηςΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, δεν επαναλαμβάνεται το 2015.
2ον. Το οικονομικό, καταναλωτικό, επιχειρηματικό και επενδυτικό κλίμα ενισχύθηκε.
Η ψυχολογία της αγοράςβελτιώθηκε.
3ον. Το κόστος δανεισμού μειώθηκε αισθητά.
Η διαφοράαποδόσεωνμεταξύ του Ελληνικού και του Γερμανικούδεκαετούςκρατικούομολόγουαποκλιμακώθηκεραγδαία, από τις 2.700 μονάδες βάσης το Φεβρουάριο του 2012, στις 600 μονάδες το Νοέμβριο του 2013.
Παράλληλα, το επιτόκιο των εξάμηνωνεντόκωνγραμματίων του ΕλληνικούΔημοσίου, στο τέλος του 2013, ήταν το χαμηλότερο από τις αρχές του 2010.
Η Ελλάδαήταν η χώρα με τον υψηλότερο, μεταξύ των κρατών–μελών του ΟΟΣΑ, ρυθμόπροώθησης των μεταρρυθμίσεων.
Ενώ και η πορείαυλοποίησης του ΕΣΠΑ2007–2013ήτανικανοποιητική.
Συγκεκριμένα, όπως επιβεβαιώνει και η Έκθεση του ΕλεγκτικούΣυνεδρίου, «διαπιστώθηκεεπιτάχυνση της υλοποίησης του ΕΣΠΑ … καθώςαυξήθηκε η απορροφητικότητα της συνολικάδιαθέσιμηςσυγχρηματοδοτούμενηςδαπάνης(67,6% το 2013 από 46,1% το 2012)».
5ον. Αποπληρώθηκε μεγάλο μέρος των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου.
Οι υποχρεώσεις αυτές, όπως επιβεβαιώνει και η Έκθεση του ΕλεγκτικούΣυνεδρίου, μειώθηκανσημαντικά, από τα 9,6 δισ. ευρώ το 2012, στα 4,8 δισ. ευρώ το 2013, παρουσιάζοντας μία κατακόρυφημείωση της τάξεως του 50%μέσα σε έναέτος, μέσα στο 2013.
Ενισχύοντας, ουσιαστικά, τη ρευστότητα στην πραγματικήοικονομία.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει και το ΠροσχέδιοΠροϋπολογισμού της σημερινήςΚυβέρνησης για το 2016, «η προσπάθειαξεκίνησε το έτος2012 με την ενεργοποίηση ενός προγράμματοςχρηματοδότησης για την εξόφλησηληξιπρόθεσμωνυποχρεώσεων προς τρίτους, με την τήρησησυγκεκριμένωνπροϋποθέσεων, το οποίο υλοποιήθηκεως το τέλος του 2014».
Δυστυχώς, εφέτος, με αποκλειστικήευθύνη της ΚυβέρνησηςΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, οι ληξιπρόθεσμεςοφειλέςέχουν, και πάλι, «εκτοξευθεί», και είναι ήδη 50% υψηλότερες από το τέλος του 2014.
6ον. Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ενισχύθηκε.
Το ισοζύγιοτρεχουσώνσυναλλαγώνέγινεπλεονασματικό.
Και παρέμεινεπλεονασματικό και το 2014.
Δυστυχώς εφέτος, με αποκλειστικήευθύνη της ΚυβέρνησηςΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, υποβαθμιζόμαστε στις θέσεις της διεθνούς ανταγωνιστικότητας.
7ον. Οι καταθέσεις σταθεροποιήθηκαν και σταδιακά επέστρεψαν στο τραπεζικό σύστημα.
Συγκεκριμένα, το ύψος των καταθέσεωνεπιχειρήσεων και νοικοκυριών ενισχύθηκε και διαμορφώθηκε στα 163 δισ. ευρώ το Δεκέμβριο του 2013.
Υπενθυμίζεται ότι σήμερα, με αποκλειστικήευθύνη της ΚυβέρνησηςΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, οι καταθέσειςέχουν «κατρακυλήσει» στα 122 δισ. ευρώ.
8ον. Οι στόχοι της δημοσιονομικής πολιτικής επετεύχθησαν.
Για δεύτερησυνεχόμενηχρονιά.
Και η χώρα, μετά από πολλάχρόνια, επέστρεψε στα πρωτογενήπλεονάσματα.
Ενώ, ο στόχος του Προϋπολογισμού, κατά Πρόγραμμα, ήταν για ισοσκελισμένοπρωτογενέςαποτέλεσμα το 2013.
Αυτό το πρωτογενέςπλεόνασμα, σε διαρθρωτικούςόρους, ήταν το υψηλότερο στην Ευρωζώνη.
9ον. Η επίτευξη και υπερκάλυψη του δημοσιονομικούστόχου για το 2013, και η εξασφάλισηεπαρκούςταμειακήςρευστότητας το 2014 ως αποτέλεσμα της χρηστήςδημοσιονομικήςδιαχείρισης που ακολουθήθηκε, έδωσε τη δυνατότηταδιανομής«κοινωνικού μερίσματος» το 2014, για τη στήριξηπολιτών και οικογενειών με χαμηλόσυνολικόετήσιοεισόδημα και ακίνητηπεριουσίαμικρήςαξίας.
Ο αριθμός των δικαιούχων που έλαβαν το «κοινωνικόμέρισμα» ανήλθε σε 700.000 νοικοκυριά και το συνολικόποσό που διατέθηκε, διαμορφώθηκε στα 455 εκατ. ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι το ποσό που χορηγεί η σημερινή ΚυβέρνησηΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ για την ανθρωπιστικήκρίσηανέρχεται μόλις στα 200 εκατ. ευρώ, ενώ αναζητώνται και δημοσιονομικάισοδύναμα για τη χορήγησή του.
10ον. Οι στόχοι επιτεύχθησαν τόσο στο σκέλος των εσόδων, όσο και των δαπανών.
Ενδεικτικά, σύμφωνα και με την Έκθεση του ΕλεγκτικούΣυνεδρίου:
Τα καθαράεισπραχθένταέσοδα του Προϋπολογισμούανήλθαν στο ύψος των στόχων, παρά τη βαθιά και παρατεταμένηύφεση.
Μάλιστα, τα έσοδα, σε δημοσιονομική βάση, υπερκάλυψαν τους στόχους που είχαν τεθεί, γεγονός που συμβαίνει για πρώτηφορά την τελευταίαεπταετία.
Σε μία χρονιάμάλιστα που, για πρώτηφορά από το 2010, επήλθανστοχευμένεςελαφρύνσεις σε φόρους, όπως είναι η μείωση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες του συντελεστήΦΠΑ στην εστίαση.
Και ακολούθησαν και άλλες το 2014.
Κάτι που επιβεβαιώνει και η χθεσινή Έκθεση της ΕΚΤ, σύμφωνα με την οποία οι μειώσεις της άμεσης φορολογίας, κυρίως το 2014, συνέβαλαν καθοριστικά στην ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών από το καλοκαίρι του 2014.
Σε αντιδιαστολή με τις μεγάλες, νέες φορολογικές επιβαρύνσεις που έχει επιβάλλει, από φέτος, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Οι πρωτογενείςδαπάνες του ΤακτικούΠροϋπολογισμούδιαμορφώθηκανχαμηλότερα από τους στόχους του Προϋπολογισμού.
Η εξέλιξη αυτή αποτυπώνει το γεγονός ότι είχε ελεγχθεί η διαχείριση και είχε προωθηθεί η δημοσιονομικήπειθαρχία στο σκέλος των δημόσιωνδαπανών, με αποτέλεσμα η απόδοση των παρεμβάσεωνδημοσιονομικήςπολιτικής να ανταποκρίνεται στις αρχικέςεκτιμήσεις.
Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι οι πληρωμές του ΠρογράμματοςΔημοσίωνΕπενδύσεωνανήλθαν στα 6,7 δισ. ευρώ, αυξημένες κατά 6% σε σχέση με το 2012, υποστηρίζοντας, και αυτές, τη σταθεροποίηση της Ελληνικήςοικονομίας.
11ον. Ο ρυθμός αύξησης του δημοσίου χρέους, παρά την προσωρινή κλιμάκωσή του, περιορίστηκε.
Μάλιστα, σε απόλυτομέγεθος, όπως επιβεβαιώνει και η Έκθεση του ΕλεγκτικούΣυνεδρίου, το δημόσιοχρέοςμειώθηκε κατά 46 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-2013.
Η αύξηση του 2013ήτανπαροδική, χρονικάορισμένη και, το σημαντικότερο, αντιρροπείτο από την απόκτησηπεριουσιακώνστοιχείων από το ΕλληνικόΔημόσιο.
Συγκεκριμένα, αυτή η φαινομενικήαύξησηχρέους το 2013ήτανπροϊόν της υποχρέωσηςαπεικόνισης της εκταμίευσης των κεφαλαίων προκειμένου να επιτευχθεί η χρηματοδότηση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Ωστόσο, το χρέος που δημιουργήθηκε από την εκταμίευση των κεφαλαίωναντικρίζεται από περιουσιακάστοιχεία που αποτελούσαν και αποτελούνιδιοκτησία του ΕλληνικούΔημοσίου, με προβλεπόμενηεκποίησή τους και με σημαντική, εκείνη την περίοδο, αξίαμεταπώλησης.
Αξίαβέβαια που σήμερα, με αποκλειστικήευθύνη της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, έχει εξανεμιστεί.
Ενδεικτικά, η αξία των μετοχών που κατέχει το ΕλληνικόΔημόσιο στις συστημικέςτράπεζεςδιαμορφώνεται, σήμερα, περίπου στα 3 δισ. ευρώ, από 15 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014.
Δηλαδήείναιμειωμένες κατά 80%.
Με τεράστιοδυνητικόκόστος για τους φορολογούμενους.
Σε αυτό το σημείο, και σε ότι αφορά το δημόσιοχρέος, πρέπει να σημειωθούν τα εξής:
α) Το μεγαλύτερομέρος του διακρατείταιπλέον από τους εταίρους και το Ευρωσύστημα.
β) Η μεσοσταθμικήδιάρκειά του έχειχρονικάεπεκταθεί.
Όπως επιβεβαιώνει και η Έκθεση του ΕλεγκτικούΣυνεδρίου, η μέσηυπολειπόμενηφυσικήδιάρκειά του, στις 31 Δεκεμβρίου 2013, υπερέβαινε τα 16 έτη.
γ) Το μεσοσταθμικόεπιτόκιονέουδανεισμού, σύμφωνα και με την Έκθεση του ΕλεγκτικούΣυνεδρίου, διαμορφώθηκε, στα τέλη του 2013, σε ιδιαίτεραχαμηλόεπίπεδο, στο 1,76% σε ταμειακήβάση.
δ) Οι δαπάνες για τόκους διαμορφώθηκαν στα 6,1 δισ. ευρώ το 2013, από 12,2 δισ. ευρώ το 2012.
Όλα αυτά τα στοιχείαβελτίωσαν τη δομή, το «προφίλ» του χρέους, και αποτελούνβασικάστοιχεία της αξιολόγησης της βιωσιμότητάς του.
12ον. Δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την έξοδο της χώρας στις αγορές.
Έξοδος που έγινε με επιτυχία, δύοφορές το 2014, με την έκδοσηπενταετούς και τριετούςομολόγου, για πρώτηφορά μετά τον αποκλεισμό από τις διεθνείςαγορές το Μάιο του 2010.
Και με επιτόκια που η χώραείχε να «δει» από το 2008.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, ο Απολογισμός και ο Ισολογισμός για το 2013αποτυπώνουν τόσο το ρεαλισμό των προβλέψεων κατά την κατάρτιση του Προϋπολογισμού όσο και την αποτελεσματικήεκτέλεσή του.
Αυτά τα στοιχείαβελτίωσαν, ποσοτικά και ποιοτικά, το «κεφάλαιοαξιοπιστίας» της χώρας.
Και αποτέλεσανεφαλτήριο ώστε η χώρα, το 2014, όπως συνομολογεί και το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού της σημερινήςΚυβέρνησης, να επιστρέψει σε θετικόρυθμόοικονομικήςμεγέθυνσης, τα δημόσιαοικονομικά να έχουν μπει σε συνθήκεςσταθεροποίησης, το διαθέσιμο εισόδημα να έχει αυξηθεί, η ανταγωνιστικότητα να έχει ενισχυθεί, και να έχουν αντληθεί, επιτυχώς και πάλι, πόροι από τις διεθνείςαγορέςκεφαλαίων.
Είναι όμως αλήθεια ότι η κατάσταση της οικονομίαςεξακολουθούσε να είναιεύθραυστη.
Έτσι, από τις αρχές του 2015 μέχρι και σήμερα, η σύγχυση, η αβελτηρία, οι παλινωδίες και η αναποτελεσματικότητα της ΚυβέρνησηςΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, επιφέρουντεράστιο για την Ελληνικήοικονομία και οδυνηρό για τους πολίτεςκόστος.
Δυστυχώς, έχουμεμπει και πάλι σε «καθοδικόσπιράλ».
Η χώρα, με βαριάβήματα «σημειωτόν», κατρακυλάει, βουλιάζει στο τέλμα.
Και όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας.
Υπό αυτή την έννοια, αργά ή γρήγορα, και προφανώςγρήγορα, η δεύτερηΚυβέρνηση «της Αριστεράς» θα πρέπει να δώσειεξετάσειςαποτελεσματικότητας, και να τις περάσει.
Ευτυχώς, οι πολίτεςέχουν αρχίσει να κατανοούν, πέραν της πλήρουςδιάψευσης των υποσχέσεων, την αδυναμία της «ριζοσπαστικήςΑριστεράς» να προβλέψει, να σχεδιάσειρεαλιστικά και να εκτελέσειαποτελεσματικά.
Η διαδικασίακλιμάκωσης της δυσφορίας τους έχει ξεκινήσει.
Είναιγνωστό ότι οι Ευρωπαϊκέςοικονομίες, από τα μέσα του 2008, βρέθηκαν στη δίνη μιας μεγάλης, παγκόσμιαςοικονομικήςκρίσης, την οποία στη χώρα μας οι ηγεσίες των Κομμάτων της τότεΑντιπολίτευσηςκαμώνονταν ότι δεν την έβλεπαν.
Η κρίσηήτανσυστημική και μεταδοτική, από τον χρηματοπιστωτικό στον δημοσιονομικότομέα, ή το αντίστροφο, από τον δημοσιονομικό στο χρηματοπιστωτικότομέα, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας.
Η συνέχειαείναιγνωστή.
Έκτοτε, τα πιστωτικάιδρύματα της χώρας, βρέθηκαν, και με ευθύνη τους, αντιμέτωπα με μεγάλεςπροκλήσεις.
Προκλήσεις που είχανδυσμενείςεπιπτώσεις στη ρευστότητα και στη φερεγγυότητά τους.
Επιπτώσεις που κατέστησαναναγκαία τη διαμόρφωσηπλαισίουστήριξής τους, προκειμένου να διαφυλαχθούν και οι καταθέσεις των πολιτών.
Πλαίσιο που ξεκίνησε να δημιουργείται έγκαιρα, το 2008, με μεθοδικό και διορατικότρόπο, από την τότεΚυβέρνηση της ΝΔ, παρά τη λυσσαλέααντίδραση των Κομμάτων της τότε Αντιπολίτευσης.
Θυμίζω τις μεγαλοστομίες τους, ότι δήθεν η τότε Κυβέρνηση«χάριζε τα λεφτά, που υπήρχαν, στους τραπεζίτες και δεν τα έδινε στο λαό».
Ενδεικτικά, από τότε και μέχρι το 2014, ανελήφθησαν, μεταξύάλλων, οι ακόλουθεςπρωτοβουλίες:
1ον. Θεσπίστηκε, το 2008, ένα «πακέτο» κεφαλαιακής ενίσχυσης και χορήγησης εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τα πιστωτικά ιδρύματα, ύψους, αρχικά, 28 δισ. ευρώ.
Αυτό το «πακέτο» αποτελεί, μέχρι και σήμερα, όπως επιβεβαιώνει το Σχέδιο Νόμου που συζητάμε, σημαντικόεργαλείοστήριξης του τραπεζικούσυστήματος.
Μάλιστα, τα συνολικάέσοδα στον ΚρατικόΠροϋπολογισμό από την αξιοποίησή του, από μερίσματα και προμήθειες, υπερέβησαν τα 4 δισ. ευρώ την περίοδο2009–2014.
Επ’ ωφελεία των Ελλήνωνπολιτών.
2ον.Ελήφθησαν, από το 2008, συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για τη θεσμική θωράκιση του τραπεζικού συστήματος.
Ενδεικτικά:
Το 2008, ενισχύθηκε το καθεστώςεγγύησηςκαταθέσεων, με το ανώτατοόριο να αυξάνεται στις 000 ευρώ, από τις 20.000 που ήτανμέχριτότε.
Όριο που ισχύειμέχρι και σήμερα στη χώρα μας και που έχει επεκταθεί σε πανευρωπαϊκόεπίπεδο.
Το 2010, ιδρύθηκε το ΤαμείοΧρηματοπιστωτικήςΣταθερότητας, το οποίο λειτουργεί και με την παρούσαΚυβέρνηση.
Το 2011, διαμορφώθηκεθεσμικόπλαίσιο για την εξυγίανση των πιστωτικώνιδρυμάτων.
Το οποίο υιοθετήθηκε και από την παρούσαΚυβέρνηση, ενσωματώνονταςσχετικέςΕυρωπαϊκέςοδηγίες.
3ον. Εξασφαλίστηκαν επαρκείς πόροι για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος.
Πόροι που βοήθησαν στη σταθεροποίηση της κατάστασης, το 2014, και στη σταδιακήεπιστροφή της εμπιστοσύνης στο Ελληνικότραπεζικόσύστημα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Σε όλεςαυτές τις πολιτικέςεπιλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ, σταθερά και διαχρονικά, ήταναπέναντι, ήταν αντίθετος.
Και όμως, εξαιτίαςαυτών των επιλογών, τα τραπεζικάιδρύματαεπανέκτησαν την πρόσβασή τους στις αγορές και οδηγήθηκαν σε επιτυχείςαυξήσειςμετοχικούκεφαλαίου, αντλώντας8,3 δισ. ευρώ από αυτές.
Εξέδωσαντίτλους αξίας περίπου 2,5 δισ. ευρώ.
Μηδένισαν την εξάρτησή τους από το μηχανισμόέκτακτηςστήριξης της ΕΚΤ.
Μειώθηκεδραστικά η ροή των νέωνμηεξυπηρετούμενωνδανείων.
Ενώ, στα τέλη του 2014, η αγοραίακεφαλαιοποίηση της συμμετοχής του ΕλληνικούΔημοσίου, μέσω του ΤΧΣ, στα συστημικάτραπεζικάιδρύματαείχε διαμορφωθεί περίπου στα 15 δισ. ευρώ.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Δυστυχώς, η κατάσταση αυτή άλλαξεριζικά το 2015.
Η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, εξαιτίαςλανθασμένωνχειρισμών της, έφερε το τραπεζικόσύστημααντιμέτωπο με τεράστιουςκινδύνους.
Κίνδυνοι που διογκώθηκανμετά την τραπεζικήαργία και τους κεφαλαιακούςπεριορισμούς.
Και αυτόγιατί, μεταξύάλλων:
Οι συνολικέςκαταθέσεις και τα repos των πιστωτικώνιδρυμάτων, από το Δεκέμβριο του 2014, μειώθηκαν κατά 50 δισ. ευρώ, ή κατά 25% επί του συνόλου τους.
Η ποιότητα του ενεργητικού των τραπεζώνεπιδεινώθηκε, καθώς αυξήθηκαν ραγδαία τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Και οι διεθνείςαγορέςέκλεισαν, ενώ, επί της ουσίας, δεν γίνοντανπράξεις στη διατραπεζικήαγορά με ξένουςαντισυμβαλλόμενους, ούτε έναντιενεχύρου.
Αυτή την πραγματικότητα την επισημαίνει και η ΕυρωπαϊκήΕπιτροπή, η οποία σε Έκθεσή της, τον Ιούλιο του 2015, αναφέρει ότι «υφίστανταισημαντικοίκίνδυνοι για τη χρηματοοικονομικήσταθερότητα στην Ελλάδαπου προήλθαν από την αβεβαιότητα των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών πολιτικών της Ελληνικής Κυβέρνησης το τελευταίο εξάμηνο [δηλαδή το 1ο εξάμηνο του 2015]» (European Commission, Greece – Request for stability support in the form of an ESM loan, 10 Ιουλίου 2015).
[Επισυνάπτεται Σημείωμα 1]
Ποιό όμως είναι το αποτέλεσμα της διακυβέρνησηςΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, σήμερα, στο τραπεζικόσύστημα;
1ον. Η χρηματοδότηση των τραπεζώνγίνεται, κυρίως, μέσω του Ευρωσυστήματος.
Ενδεικτικά, η χρηματοδότηση μέσω του ELAδιαμορφώνεταιπερίπου στα 85 δισ. ευρώ, από μηδέν στο τέλος του 2014.
Με κόστος τόσο για τις τράπεζες όσο και για τους δανειολήπτες.
2ον. Η αξία των τραπεζικώνμετοχώνέχει καταρρεύσει.
Η αξία των μετοχών που κατέχει το Ελληνικό Δημόσιο διαμορφώνεται, σήμερα, στα 2,9 δισ. ευρώ, από 15 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014.
Δηλαδή, είναιμειωμένες κατά 80%.
Με τεράστιο δυνητικό κόστος για τους φορολογούμενους.
[Επισυνάπτεται Πίνακας 1]
3ον.Καθίσταταιαναγκαία μια νέαανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικώνιδρυμάτων.
Με νέο, μεγάλο κόστος για τους φορολογούμενους.
Με κεφαλαιακέςανάγκες που οφείλονται, αποκλειστικά, όπως θα δείξει και η Έκθεση της ΕΚΤ που θα δημοσιευθείσήμερα, στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στην οικονομία το 2015.
Και πιο συγκεκριμένα, στη χειροτέρευση του μακροοικονομικούπεριβάλλοντος για εφέτος και τα επόμεναχρόνια, στα νέα, πρόσθεταδημοσιονομικάμέτρα της Κυβέρνησης, στους κεφαλαιακούςπεριορισμούς, στη μείωση της αξίας των εξασφαλίσεων, στην αναμενόμενηαυξημένη ροή νέωνεπισφαλώνδανείων.
Και όλααυτά, σε λίγεςώρεςθα αναδειχθούν…
Η νέα ανακεφαλαιοποίηση φέρει την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνει και η Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής της ΤτΕ για το 2014-2015, που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2015, και η οποία υποστηρίζει ότι, ακόμη και το 1ο τρίμηνο του 2015 «η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών παρέμεινε σε ικανοποιητικά επίπεδα».
[Επισυνάπτεται Σημείωμα 2]
Επειδήόμωςακούω την επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης ότι, για πρώτηφορά, με την ανακεφαλαιοποίησηαντιμετωπίζεται και το ζήτημα των «κόκκινωνδανείων», ας αποκαταστήσουμε την αλήθεια, από την οποία έχει πάρει τελεσίδικα «διαζύγιο» η Κυβέρνηση.
1η Αλήθεια: Τα προηγούμεναχρόνια, διαμορφώθηκε το πλαίσιο για τη διαχείριση των ανοιγμάτων σε καθυστέρηση και των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Ενώ, εκδόθηκε, το 2014, από την ΤτΕ, και ο ΚώδικαςΔεοντολογίας για τη διαχείριση των μηεξυπηρετούμενωνιδιωτικώνοφειλών.
2η Αλήθεια: Το 2013, η ΤτΕανέθεσε στην BlackRock την ευθύνηαξιολόγησης των ΠροβληματικώνΣτοιχείων του Ενεργητικού των πιστωτικώνιδρυμάτων, και συγκεκριμένα της λειτουργικήςετοιμότητας και αποτελεσματικότητας των πλαισίων, των πολιτικών, των διαδικασιών και των πρακτικών που έχουν καθιερώσει οι συστημικέςτράπεζες προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια ευρείαςκλίμακαςεξυγίανση των προβληματικώνστοιχείων του ενεργητικούτους.
Αυτό επιβεβαιώνει και η Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής της ΤτΕ για το 2013-2014.
[Επισυνάπτεται Σημείωμα 3]
Ενώ, τον Οκτώβριο του 2014, ολοκληρώθηκε από την ΕΚΤ η άσκησησυνολικήςαξιολόγησης, που αποτελούνταν επίσης από έναν ενδελεχήδιαγνωστικόέλεγχο με ιδιαίτερααυστηράκριτήρια (AssetQualityReview – AQR) και μια άσκησηπροσομοίωσηςκαταστάσεωνκρίσης (stresstests).
Οι τράπεζεςπέρασαν με επιτυχία την άσκηση, αυτή γεγονός που επιβεβαίωσε τη φερεγγυότητά τους και την επάρκεια των κεφαλαίων τους προκειμένου να αντιμετωπίσουνμελλοντικούςκινδύνους, περιλαμβανομένου και των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους.
Συνεπώς, στις προηγούμενεςανακεφαλαιοποιήσειςδόθηκειδιαίτερησημασία στη διαχείριση των «κόκκινωνδανείων».
Όλα αυτά επιβεβαιώνονται στην τελευταία ετήσια Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, που δημοσιοποιήθηκε τον εφετινό Φεβρουάριο.
[Επισυνάπτεται Σημείωμα 4]
3η Αλήθεια: Οι τράπεζεςενσωμάτωσαν τις προβλέψεις για τον πιστωτικόκίνδυνο, βελτιώνοντας αισθητά, όπως καλείται στην επιστημονική τραπεζικήθεωρία και πρακτική, τον δείκτη κάλυψης, που είναι ο λόγος των συσσωρευμένωνπροβλέψεων για τον πιστωτικόκίνδυνο προς τα δάνεια σε καθυστέρηση.
Και αυτόοφείλεται στις διαγνωστικέςμελέτες που τότε έγιναν.
Κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις Εκθέσεις της ΤτΕ.
[Επισυνάπτεται Σημείωμα 5]
Αλήθεια 4: Αυτή που θα δημοσιοποιηθεί σε λίγες ώρες και θα επιβεβαιώνει ότι η αξιολόγηση της ποιότητας του χαρτοφυλακίου των τραπεζών, δηλαδή το AQR, που ενσωματώνει τα «κόκκινα δάνεια», είχε συμπεριληφθεί στους τραπεζικούς λογαριασμούς το 2014.
Συνεπώς, η επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης ότι δήθεν αντιμετωπίζονται για πρώτη φορά τα «κόκκινα δάνεια» δεν υποστηρίζεται από πουθενά.
Όπως δεν υποστηρίζεται και η επιχειρηματολογία της ότι για πρώτη φορά ενσωματώνονταινέα εργαλεία, όπως είναι τα CoCos, και δίνονταιδικαιώματα ψήφου.
Να σας θυμίσω ότι όλα αυτά προβλέπονταν στο Νόμο 4254/2014, της 7ης Απριλίου, με τον οποίο τροποποιήθηκε ο βασικός Νόμος του 2010 για το ΤΧΣ, τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε.
Και σήμερα έρχεται και θριαμβολογεί για ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση υιοθέτησε και ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε.
[Επισυνάπτεται Σημείωμα 6]
Όπως σε όλα, έτσικαι σε αυτά τα θέματα,δεν λέει την αλήθεια.
Η αλήθειαείναι ότι η αυτοπροσδιοριζόμενη ως «Κυβέρνηση της ΡιζοσπαστικήςΑριστεράς», τα έκανε, και πάλι, «μούσκεμα».
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση της Αριστεράς, παγιδευμένη σε ιδεοληψίες, μύθους, ψευδαισθήσεις και ενδογενείςαντιφάσεις, χωρίςπολιτικήκατεύθυνση, σχέδιο και βούληση, οδήγησε την Ελληνικήοικονομία και το τραπεζικόσύστημα στο τέλμα.
Και συνεπώς στην ανάγκη μιας νέας, αναπόφευκτηςπλέονανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικώνιδρυμάτων.
Με έναπλαίσιοανακεφαλαιοποίησης, το οποίο:
Έρχεται με τη μορφή του κατεπείγοντος, αν και η Κυβέρνησηγνώριζε τα χρονοδιαγράμματα.
Δίνειμεγαλύτερο σε σχέση με το παρελθόν ρόλο στους «Θεσμούς» στη διακυβέρνηση του ΤΧΣ, σε αντίθεση με ότι μέχρισήμεραγίνονταν.
Περιλαμβάνειασάφειες σε έννοιες και διαδικασίες, που μπορεί να προκαλέσουνσοβαράερμηνευτικά και λειτουργικάζητήματα στην υλοποίησή του.
Οδηγεί στην τροποποίηση ήδη εγκεκριμένωνσχεδίωναναδιάρθρωσηςπιστωτικώνιδρυμάτων, με αποτέλεσμασοβαρούςκινδύνους για την παρουσία των Ελληνικώντραπεζών στο εξωτερικό.
Δημιουργείσοβαρούςκινδύνουςαφελληνισμού του τραπεζικούσυστήματος.
Παρά τα αδύνατα όμως σημεία, που οφείλονται στην ανεπάρκεια της Κυβέρνησης, και με δεδομένο ότι η ΝΔδεν είναιΣΥΡΙΖΑ, το πλαίσιοδεν μπορεί παρά να υιοθετηθείπροκειμένου να προχωρήσει, το ταχύτεροδυνατό, η νέαανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ώστε οι τράπεζες, με ισχυρή παρουσία ιδιωτών, να επιτελέσουν τον διαμεσολαβητικό τους, κυρίως, ρόλο στη λειτουργία της οικονομίας, να αρθούν οι κεφαλαιακοίπεριορισμοί, να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνηκαταθετών και επενδυτών και να αποφευχθεί ο κίνδυνοςευρείαςσυστημικήςαποσταθεροποίησης.